Κάτι γράψαμε για τον… ερωτύλο Γιάννη Πάριο, τον αληθινά μεγάλο τραγουδιστή, με την ευκαιρία των γενεθλίων του σήμερα, γεννήθηκε 8 Μαρτίου το 1946. Καυγάς στη διάρκεια συναυλίας του σε πόλη της Βορείου Ελλάδος. Τσαμπουκάς χοντρός και κουβέντες βαρειές μπροστά στους θεατές. Όσοι γνωρίζουν από κοντά τον Γιάννη Πάριο μόνο έκπληξη δεν τους προκάλεσε η αντίδραση του, τα έβαλε με τον δήμαρχο της περιοχής όταν έπεσε το ηλεκτρικό και η ορχήστρα έμεινε άφωνη. Για τον Πάριο εκτός εαυτού δεν έγινε καμιά ζημιά, καμιά κακοτυχία, αλλά δράστης της βρωμοδουλειάς είναι ο εκλεγμένος τοπάρχης.
Με το δίκιο του ο τοπικός άρχων έμεινε ξερός από την κατηγορία του Πάριου. ”Και τότε ποιος κατέβασε τον διακόφτη;… ” επέμενε ο Πάριος που έπαθε ψυχολομαλακομπούκωμα διότι ήταν ήταν υποχρεωμένος να διακόψει την παράσταση. Τέτοιο σπάσιμο δεν το σηκώνει με τίποτα ο χαρακτήρας του τραγουδιστή.
Δεν μιλάμε για πάθος, είναι αρρώστια. Ο Πάριος έτσι κι αρχίσει να τραγουδάει, στο κέντρο ή σε παρέα, δεν ξέρει να σταματήσει. Είναι σε σπίτι φίλου και του λένε ”Να πούμε κανά τραγουδάκι, Γιάννη… ”, έ, αυτό είναι το καλύτερο του δώρο! Παίρνει την κιθάρα και μέχρι το πρωί, ρε, μέχρι και το επόμενο πρωί, είναι ικανός να γρατζουνάει τις χορδές και να λέει το ένα τραγούδι πίσω από το άλλο.
Κόπηκε το ρεύμα, λοιπόν, στη συναύλια και σάλταρε ο άνθρωπος. Να κατεβεί από το σανίδι, να σταματήσει να τραγουδάει; Αυτό δεν το θέλει με τίποτα ο Πάριος. Κάποιος φταίει, αν όχι ο… δήμαρχος, τότε σίγουρα ο Θεός. Μετά τη διακοπή ρεύματος, κι ενώ εξελίσσεται ο ”διάλογος” με τον δήμαρχο, ξεσπάει νεροποντή. Κι όμως, ο Πάριος μούσκεμα (φώτο) συνέχιζε να τραγουδάει, χωρίς φώτα και με βροχή, μέχρι που τελικά έγινε του… δημάρχου. Η συναυλία διακόπηκε.
Διαβαστε ακομα: