Τρίο, ένας άντρας και δυο γυναίκες. Μόνο; Όχι, βέβαια. Τρίο είναι και δυο άντρες με γυναίκα. Και τρεις γυναίκες ή τρεις άντρες. Όποια και να ‘ναι η σύνθεση στο τρίο το πράμα δύσκολα βρίσκει ισορροπία, εκτός κι αν το ένα μέλος είναι πόρνη. Ή πόρνος. Πληρωμένος, επαγγελματίας εραστής.
Οι τρεις δεν είναι δυο. Που σημαίνει πως είναι απίθανο να μην παίξει η σύγκριση. Ο άντρας να φανεί στα μάτια της μιας ότι γουστάρει περισσότερο την άλλη. Ή ο ένας αρσενικός να αντιληφθεί ότι η γκόμενα αποζητά περισσότερο τον άλλον αρσενικό της τριπλέτας.
Βρίσκεται σεξουαλικά κάποιος σε τρίο για το καλύτερο. Το διαφορετικό. Το ”κάτι άλλο”. Και φεύγει στο τέλος ψιλοκομπλεξικός. Επειδή δικαιολογημένα ή όχι ένοιωσε… τρίτος, όχι ισάξιος με τον άλλον άντρα. Ή ότι ως γυναίκα υστερεί από την άλλην.
Στο ”ένας μ’ έναν” πιθανότατα η βραδιά να μην πάει καλά. Άλλο αυτό! Έτυχε. Φταίει ο ένας, εκείνος ή εκείνη. Θέμα φόρμας. Κάτι τους στράβωσε, συμβαίνει. Απουσιάζει η σύγκριση! Στο ”ένας με δυο” είναι σα να έτρεξαν δυο και ο ένας τερμάτισε πρώτος. Ο άλλος έχασε.
Διαβαστε ακομα: