Ο πολύς κόσμος γνωρίζει, σίγουρα κάτι έχει ακούσει, για τους φοβερούς σεισμούς των 6,4 και 6,8 ρίχτερ τον Αύγουστο του 1953 στο “νησί της παραξενιάς”, όπως χαρακτηρίζεται η Κεφαλονιά, με τους… παράξενους ανθρώπους που ξεφυτρώνει. Τα τεκτονικά ρήγματα, λένε, επηρεάζουν τον εγκέφαλο, γι΄ αυτό ο Κεφαλονίτης είναι αγύριστο κεφάλι.
Πίσω ενάμισυ αιώνα. Το 1867, ξημερώματα, γύρω στις 4, σα σήμερα στις 4 Φεβρουαρίου, ένας σεισμός, που μεταχρονολογικά μετρήθηκε σε 7,2 ρίχτερ, κούνησε το μεγάλο νησί. Για δύομισυ μήνες συνεχίστηκαν οι δονήσεις, ελαφρότερες. Δώδεκα χωριά ισοπεδώθηκαν, μονάχα δυο σπίτια κρατήθηκαν όρθια στο Ληξούρι, στο επίκεντρο του σεισμού. Σκοτώθηκαν 224 άνθρωποι, καταστράφηκαν 2.612 σπίτια και 2.946 ακόμα έπαθαν ζημιές.
Συγκλονιστικές οι μαρτυρίες. Οι περιγραφές των κατοίκων για τη γη που σχίζεται, για τις κατολισθήσεις, για το τσουνάμι στη θάλασσα. Ήταν επόμενο πολλοί Κεφαλονίτες να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, να μεταναστεύσουν. Σημειώνω ότι οι Κεφαλονίτες της Αμερικής, της Αυστραλίας έστειλαν βοήθεια για να συνδράμουν τα θύματα του σεισμού του 1867.
Διαβαστε ακομα: