Έχεις σκύλο; Έχω. Τον χαϊδεύεις; Όχι κάθε μέρα. Λάθος! Μια φορά την ημέρα, κάθε μέρα για ένα-δύο λεπτά να έχεις τη δική σας αγαπησιάρικη στιγμή. Τη χαδιάρικη στιγμή. Υιοθέτησες σκύλο και δεν τον χαϊδεύεις, είναι σα να μην έχεις σκύλο. Εκτός κι αν θέλεις σκύλο και στην πραγματικότητα είσαι αδιάφορος γι’ αυτόν. Δεν σ’ ενδιαφέρει, δηλαδή, αν ξέρει το ζώο πως δεν το αγαπάς.
Μιλάμε για το χάδι. Απίστευτης αξίας χειρονομία στη σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Σε δύο ζώα. Σε άνθρωπο και ζώο. Το χάδι είναι η απόλυτη επιβεβαίωση της αγάπης, της φιλίας, του έρωτα, αλλά και το απαραίτητο προκαταρκτικό στη σεξουαλική πράξη. Εδώ είμαστε.
Η γυναίκα στο κρεβάτι θέλει χάδι. Χάδια. Δεν περιμένεις να στο πει ο μέγας Μάρκος, ο Βαμβακάρης να τραγουδήσει “Θα ‘θελα να σε χορτάσω όλο χάδια…”. Είναι γυμνή, έτοιμη, παραδομένη στον άνδρα, να μπει μέσα της… Ο σωστός εραστής δεν προχωράει στη διείσδυση αν προηγουμένως δεν την έχει χαϊδέψει. Όσο γίνεται περισσότερο! Χάδια παντού! Σε κάθε σημείο του κορμιού της. όχι μόνον στα ευαίσθητα, στα κατ’ εξοχήν ερωτογενή, στήθος, αιδοίο, αυτιά. Με αγγίγματα ερωτικά, αισθησιακά.
Ο αρσενικός οφείλει να γνωρίζει ότι η σεξουαλική ικανοποίηση της θηλυκιάς καταλήγει με τον οργασμό, όμως ΔΕΝ ολοκληρώνεται, δεν έχει ολοκληρωθεί, δεν έχει “δικαιωθεί” αν προηγουμένως αυτή στερήθηκε από “χάδια και φιλιά…”, που λέει και ο Μάρκος.
Χάδι. Χαϊδεύεις τον άλλον, την άλλην, και γλυκαίνει η ψυχή της. Σκλαβώνεται. Όποιος χαϊδεύει με τον τρόπο του δηλώνει άτομο με τρυφερότητα. Με στοργή. Κι αυτός που χαϊδεύεται γνωρίζει ότι εισπράττει αγάπη από άνθρωπο τρυφερό. Άρα, ο χαϊδευόμενος σκέπτεται πως εκείνος που με χαϊδεύει έχει συναισθήματα. Όσο για το σεξ, βέβαια, εκτός όλων των άλλων, το χάδι βοηθάει να ερεθίζεται, να ανάβει ο σύντροφος.
Διαβαστε ακομα: