Ζωγράφος στη Νέα Υόρκη βρήκε το κόλπο. Το ”κάτι άλλο”. Αυτό που ψάχνουν πάντα οι δημιουργοί, από δημοσιογράφους μέχρι σκηνοθέτες, μουσικούς μέχρι αρχιτέκτονες. Το “κάτι άλλο”, να αρέσει, να πουλήσει.
Ο εν λόγω νεοϋορκέζος εικαστικός έκανε πρότζεκτ και κονομάει από ζευγάρια που επισκέπτονται το ατελιέ του και… απελευθερώνονται σεξουαλικά. Γυμνοί πλακώνουν τις μπογιές, πασαλείφονται κουτουρού μπουγάτσα στο κορμί και εκδηλώνουν τις παρορμήσεις τους, με την ολοκλήρωση της συνουσίας. Στο κόλπο τσίμπησαν και gay, άνδρες και γυναίκες, η καλύτερη για τον ”δημιουργό” εικαστικό.
Στη Νότια Κορέα φτιάξανε το “πάρκο του σεξ”, έστησαν μέσα 140 αγάλματα, με ζευγάρια σε διάφορες στάσεις. Γίνεται, λένε, η συνάντηση της τέχνης και του ερωτισμού.
Άλλος έφτιαξε το Love FUCKtory και ελάτε, πελάτες μου, να κάνουμε ομιλίες, παρουσιάσεις έργων τέχνης και πορνογραφίας κουλτουριάρικης.
Video με τρία κορίτσια τραγουδούν και στη διάρκεια της ”καλλιτεχνικής” τους απογείωσης έρχονται σε οργασμό. ”Τελειώνουν” κανονικά. Ποιοτικό το τραγούδι τους βέβαια, και μελωδικό, ελάχιστα ρυθμικό, και σε κατάσταση μάλλον αυνανισμού τα καταφέρνουν. Και να τελειώσουν κανονικά το τραγούδι και να ολοκληρώσουν την ηδονική τους αυτοϊκανοποίηση. Πορνό; Κάθε άλλο!!! Πρόσωπα σεμνά, άβαφα, και όσο κρατάει η προσπάθεια, η φωνητική και η οργασμική, ο θεατής δεν μπανίζει γυμνό.
Το 2012 σε θέατρο, στο Νέο Κόσμο έπαιξε παράσταση διάρκειας 1,5 ώρας, Τετάρτες και Σάββατα. Δύο άνδρες και δύο γυναίκες εμφανίζονται στη σκηνή και τα βγάζουν όλα. Όλα, ξεβράκωτοι, εντελώς. Για ποιο λόγο; Σύμφωνα με τον συγγραφέα το έργο, δεν ξέρω αν έπιασαν το… νόημα οι θεατές, διαπραγματεύεται τις σεξουαλικές απολαύσεις χωρίς εμμονές και παρεκκλίσεις. Και μετά μουσικής οι τέσσερις ηθοποιοί εκτός από τα ρούχα τους βγάζουν και τα άπλυτα τους.
Όλα για την τέχνη, ρε, γαμώτο. Διάφορα και αλλόκοτα γινόντουσαν στη σκηνή. Η μία γυναίκα αυνανιζόταν μπροστά στον Σταυρό. Στο πρόγραμμα κάθε σεξουαλική διαστροφή, κοπρολαγνεία, νυμφομανία και βάλε. Και κάργα τα… μηνύματα. Αγάπα το σώμα σου, είμαστε όλοι γυμνοί, πέτα τη μάσκα, αποενοχοποιήσου. Και ωδή στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα.
Όλα για την τέχνη, ρε, γαμώτο. Στο όνομα της τέχνης κάθε… θυσία. Ακόμα και να γίνει ρεζίλι ο καλλιτέχνης. Μιλάμε για την αιρετική(;) τάση παγκόσμια που πλέον δεν σοκάρει και πριν εξελιχθεί σε μόδα αντιμετωπίζεται μάλλον… ανεχτικά, συμβατικά.
Διαβαστε ακομα: