Μια προσωπικότητα απέραντα προικισμένη με ανεξήγητη μεγάλη δύναμη υποβολής, κι έναν απόκρυφο μυστικισμό πάντα συνόδευε τον θρυλικό Ρασπούτιν. Επόμενο ο τύπος να είναι επικίνδυνος για κάθε εξουσιαστή. Επειδή με την πρώτη ευκαιρία, όταν ο λαός δυσφορήσει με τους κυβερνώντες, προκειμένου να εκφράσει την αντίδραση του θα καταφύγει στη μνήμη εκείνου του πεθαμένου, ο οποίος… ”προσφέρεται” να ενώσει τον κοσμάκη. Να, γιατί λειτουργούσε εφιαλτικά στην κομουνιστική εξουσία ο Ρασπούτιν.

Ένα χρόνο περίπου πριν από την μπολσεβίκικη επανάσταση στην Ρωσία δολοφονήθηκε ο ακόλαστος, ο δίχως ανταγωνισμό σεξιστής, ο ψευτοκαλόγερος Γκριγκόρι Εφίμοβιτς, ο περιβόητος Ρασπούτιν, ο πιο ισχυρός άνθρωπος στην Ρωσία μετά τον τσάρο! Δεν τον ήθελαν ζωντανό τον Ρασπούτιν οι αριστοκράτες και οι πολιτικοί και γι’ αυτό οργανώθηκε συνωμοτικά η δολοφονία του. Στη συνέχεια τον φοβόντουσαν και… νεκρό και οι κομουνιστές που είχαν ανατρέψει το αυτοκρατορικό καθεστώς.

Ποια άλλη εξήγηση να δώσει κανείς όταν με εντολή της προσωρινής επαναστατικής κυβέρνησης καταστράφηκε ο τάφος του Ρασπούτιν και κάηκε το πτώμα του. Όχι μόνον ο Λένιν, αλλά και ο Τρότσκι συμφωνούσε “να τελειώνουμε μ’ αυτόν τον αληταρά, τον ταλαντούχο μεγαλοαπατεώνα Ρασπούτιν”.

Στο παλάτι της Πετρούπολης, φυλακή πλέον για τον τέως τσάρο Νικόλαο, εμφανίζονται μετά τη δύση του ηλίου τρία θωρακισμένα αυτοκίνητα, σα σήμερα 30 Δεκεμβρίου το 1917. Οι επαναστάτες έχουν μια ολιγόλεπτη επαφή με τον έκπτωτο, φεύγουν, αλλά επιστρέφουν αργότερα, μετά τα μεσάνυχτα.

Φοβερά πράγματα. Ομάδες επαναστατών, με τσεκούρια και κασμάδες, κρατάνε δαυλούς και ορμάνε στο παρεκκλήσι, μέσα στο πάρκο κι αρχίζουν να κοπανάνε την ταφόπλακα. Στόχος να κλέψουν το φέρετρο του Ρασπούτιν, να το μεταφέρουν στο γειτονικό δάσος κι εκεί να τελειώσουν τη δουλειά. Σπάνε το φέρετρο και χωρίς να τολμάνε να ακουμπήσουν το κουφάρι του Ρασπούτιν, το τραβάνε με μπαστούνια, το ρίχνουν στη φωτιά, αφού πρώτα το κατάβρεξαν με βενζίνα.