Χριστούγεννα, σου λένε. Γιατί, ρε, γιορτάζουν πάλι τα γεννητούρια του Χριστού, όλοι αυτοί που γράφουν κανονικά εκεί που δεν πιάνει μελάνι ό,τι τους ζήτησε; Με την ευκαιρία της γέννησης του σωτήρα καλύτερα είναι να βγει στο μπαλκόνι η αποκάλυψη της διαχρονικής, της αιώνιας αλήθειας του ανθρώπου. Του γήιϊνου πλάσματος που αγαπάει τον Χριστό, τον πιστεύει, έτσι λέει, κι όμως στην πράξη αγνοεί τη διδασκαλία του.
Αυτό συμβαίνει. Τα τσιτάτα του Χριστούλη για την αγάπη και την αιώνια βασιλεία βολεύουν τον μέγα εχθρό του πλανήτη, ο οποίος συνειδητά αδιαφορεί για το αληθινό πνεύμα του χριστιανισμού.
Κανένας Θεός δεν είναι ο δημιουργός του Ιησού, ούτε η παρθένα Μαρία, η μητέρα του, τον έφερε στον κόσμο. Αφήστε τα σάπια. Ο αληθινός γεννήτορας του Χριστού, αυτός που εδώ και 2.000 χρόνια συντηρεί το έργο, ο σκηνοθέτης του, είναι ο άνθρωπος.
Αυτή είναι η αλήθεια. Ο κόσμος έφτιαξε όπως τον γούσταρε τον Χριστό, και από την άλλη δεν τον έχει αποδεχθεί. Τον λατρεύουν, τον δοξολογούν, όμως δεν τον ακολουθούν. Η μαγκιά του αδιόρθωτου ανθρώπου. Το χειρότερο; Δεν αποδέχεται τη χαλασμένη φτιάξη του και ελπίζει πως θα γίνει… καλύτερος προσκυνώντας ψεύτικους θεούς που στους αιώνες των αιώνων κατασκευάζει.
Δουλεύετε τον κόσμο, ρε, και τους εαυτούς σας με τα Χριστούγεννα. Έχετε ξεχάσει τα Ανθρωπούγεννα. Πέντε δισεκατομμύρια χρόνια υπάρχει ο άνθρωπος, αλλά ποτέ δεν γιόρτασε τον δικό του ερχομό. Τι να τιμήσει, θα μου πεις.Τι να γιορτάσει; Τα ατέλειωτα και μέχρι σήμερα δρομολόγια στο αίμα, στην αντιπαλότητα, στη καραξεφτύλα, στην απάτη, στην κονόμα.
Το όπλο στον ανθρώπινο κρόταφο είναι ανθρώπινο, και θρησκευτικό. Ο δυνατός ξηγιέται στον αδύναμο με τον τρόπο που του έμαθε όλες οι θρησκείες, οι ανίκανη να τον κάνει άνθρωπο εδώ και πέντε εκατομμύρια χρόνια.
Διαβαστε ακομα: