Εγώ το «κρακ» το άκουσα. Τον ήχο του σπασίματος του κόκκαλου τον έχω ακόμα στη μνήμη μου. Είμαι στα δημοσιογραφικά στο Καραϊσκάκη, στον αγώνα Παναθηναϊκός- Νασιονάλ του Μοντεβιδέο. Και κάποια στιγμή απλώνει το πόδι ο Τομαράς να κάνει τάκλιν και… «κρακ».
Ο Πούσκας τους το είχε πει. Κι εγώ από το στόμα του Φέρεντς το άκουσα πρώτη φορά. Ότι οι νοτιοαμερικανοί είναι επιστήμονες στο βρώμικο παιχνίδι. Σου κάνουν τη ζημιά, τη χοντρή ζημιά χωρίς να δίνουν δικαίωμα στον διαιτητή.
Είναι η εφαρμογή της πρακτικής των πολεμικών τεχνών, όπως εξελίχθηκαν στην Κίνα. Χρησιμοποιείς τη δύναμη του αντιπάλου σε βάρος του. Έτσι την πάτησε ο Τομαράς. Έτσι έσπασε το πόδι του. Και θα το γράψω μία φορά ακόμα: Το σπάσιμο ακούστηκε, ίσως επειδή εκείνη τη στιγμή, στο 60′, από την αγωνία στην εξέλιξη του παιχνιδιού, επικρατούσε νεκροταφείου ησυχία στο κατάμεστο γήπεδο.
Ο Μοράλες τι κάνει; Με το που βλέπει τον αμυντικό του Παναθηναϊκού να τεντώνει το πόδι του για να βρει τη μπάλα, ο δολοφόνος Ουρουγουανός επιτόπου ακινητοποιείται και σηκώνει το τακούνι. Αυτό ήταν. Χώνεται κάτω από το πέλμα του Χούλιο Μοράλες ο κουτουπιές του Τομαρά και με τη φόρα του προέκυψε το στοχευμένο… «κρακ» του 24χρονου Γιάννη.