Λατρεύω τον επαγγελματισμό. Υποκλίνομαι στον κάθε ερωτευμένο με τη δουλειά του. Στην όποια εργασία κάνει. Την αγαπάει; Μου κάνει. Αυτό θα πει επαγγελματισμός, για να κάνουμε ταμείο. Να μ’ αρέσει, να δίνομαι σ’ αυτό με το οποίο ασχολούμαι, βιοποριστικά κι όχι.
Στον αθλητισμό το λέμε προπόνηση. Μιλάει μόνη της η ίδια η λέξη. Πριν, δηλαδή, αρχίσεις να τρέχεις, να πηδάς, οτιδήποτε στον αγωνιστικό χώρο, θα πονέσεις. Προ-πόνηση. Ένας ηθοποιός κάνει πρόβα. Προετοιμασία κι αυτός.
Τα γυρίσματα στην ταινία «Μάμα Μία» κράτησαν 17 ημέρες, λέει ο Ζαμπαρλούκος, και οι πρόβες 30 ημέρες! Σε μια ταινία του Τζαίημς Μποντ, λέει ο Ζαμπαρλούκος, ο Ντάνιελ Γκρεγκ, ηθοποιός ικανός για φιλμ δράσης και με θεατρική παιδεία, μόλις τελείωνε μια σκηνή, ενώ όλοι οι τεχνικοί φεύγανε, αυτός άρχιζε τις πρόβες για το επόμενο γύρισμα.
Άλλο. Νόμιζα ότι ο Άντονυ Χόπκινς ήταν δύσκολος, απρόσιτος, στριφνός. Απεναντίας! Ο επαγγελματίας. Συνεννοήσιμος. Συνεργατικότατος. Χωρίς ποτέ να διαμαρτυρηθεί.
Το τελευταίο από τον Ζαμπαρλούκο, για τον κορυφαίο σαιξπηρικό ηθοποιό της Αγγλίας, τον Κένεθ Μπράνα. «Κολοσσός. Τελειομανής. Ως σκηνοθέτης ζούσε κάθε λέξη των ηθοποιών στην ταινία».
Έτσι που λες. Είναι σταρ, κάνει ταινίες με αμοιβές εκατομμυρίων δολαρίων. Είναι σούπερ ταλέντο, αλλά τα δίνει όλα στο γήπεδο, στο πλατώ.
Διαβαστε ακομα: