Το λιοντάρι αποφάσισε να πάει διακοπές. Να φύγει για κάποιο διάστημα από το πόστο του, βαρέθηκε να μένει όλο στο ίδιο σημείο. Το μάθανε στη γειτονιά της ζούγκλας κι όλα τα άλλα ζώα ένοιωσαν ανακούφιση. Τουλάχιστον χωρίς τον κίνδυνο από τον βασιλιά θα κάνουν το σουλάτσο τους, τουλάχιστον όσο αυτός απουσιάζει.

Λίγο πριν αναχωρήσει το λιοντάρι, τον πλησιάζει άφοβα ένας λαγός: «Αρχηγέ, σε πειράζει να πάρω τη θέση σου;…».

Τον έκοψε τον λαγό από πάνω μέχρι κάτω, με μία ματιά λες έβλεπε μπροστά του μερμύγκι ο λέων και ανέκφραστος του είπε: «Γιατί να με πειράζει, λαγέ, σου αφήνω το κουμάντο…».

Ποια είναι η πλάκα; Την είδε και πολύ βασιλιάς ο λαγός. Λέω για τον λαγό, όχι τον λαό, τον εκπρόσωπο του λαού. Τι συνέβη, δηλαδή; Όλα τα ζώα πήραν στο ψιλό τον λαγό, αλλά αυτός συνέχιζε να συμπεριφερόταν σαν αληθινός καπετάν ένας. Εγώ είμαι και κανένας άλλος. Ποιο λιοντάρι, εγώ, ο λαγός κυβερνάω πλέον.

Μετά από μέρες επιστρέφει το λιοντάρι. Όλο υποκλίσεις ο λαγός στον λέοντα, ο οποίος αυστηρά του λέει: «Τι έμαθα, ρε, λαγέ; Δεξιά κι αριστερά λες ότι εγώ είμαι παρελθόν, ότι εσύ είσαι ο γαμάω και όλοι να σε προσκυνάνε αν θέλουνε να τα ‘χουνε καλά μαζί σου… Είναι αλήθεια αυτά που μου είπαν, λαγέ;»

Με ψεύτικο γελάκι ο λαγός καθησύχασε το λιοντάρι: «Μεγάλε, πήρες σοβαρά αυτά που άκουσες; Έλεγα τίποτα μαλακίες για να περνάει η ώρα…».