Εντυπωσιακή η πρεμιέρα της Βραζιλίας στο Κατάρ. Έβαλε δυο γκολάρες, βρήκε τρία δοκάρια, είχε και τις αναμενόμενες ευκαιρίες. Δεν μπαίνει, όμως, στη ζυγαριά, δεν μετριέται διότι έπαιξε χωρίς αντίπαλο. Μόνη της ήταν στο γήπεδο η φιλόδοξη τούτη τη δόση Βραζιλία με τους φιρμάτους άσσους που φοράνε φανέλα στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Η αντίπαλος Σερβία είναι η χειρότερη ομάδα του μουντιάλ. Αν όχι, έκανε τη χειρότερη εμφάνιση, μέχρι τώρα.
Το ‘χουμε πάρει απόφαση, πλέον. Το ‘χουμε χωνέψει, δεν περιμέναμε να σπάσουν τα μάρμαρα του τάφου και να ανααστηθεί .η Βραζιλία που κάποτε είχαμε αγαπήσει. Όλες οι ομάδες στη γη, μέσα και η Βραζιλία μιλάνε την ίδια ποδοσφαιρική γλώσσα. Αυτή που έχει επικρατήσει. Είτε οι ένδεκα παίζουν 4-3-3, είτε 4-4-2, είτε μ’ έναν ή κανένα σεντερ- φορ, είτε με δυο ή τρεις σέντερ-μπακ.
Μαύροι, άσπροι, Ευρωπαίοι, Ασιάτες, Λατίνοι, εσκιμώοι, ινδιάνοι, Κινέζοι, Κογκολέζοι, κάθε λογής φάρα έχουν το ίδιο κούρεμα και παίζουν την ίδια μπάλα. Έτσι και η Βραζιλία, το μόνο που θυμίζει το παρελθόν της και το μύθο της είναι η φανέλα. Αυτή δεν άλλαξε. Είναι η ίδια που φορούσαν οι άγιοι των γηπέδων από την εποχή του βασιλιά. Του Πελέ και της [παρέας του στα παγκόσμια κύπελλα.
Κ’όντρα στη Σερβία.η Βραζιλία χθες ήταν η τυπική δυτικοευρωπαϊκή ομάδα, κι όταν έβγαινε στην επίθεση κι όταν αμυνόταν. Βέβαια με τη θλιβερή και για λύπηση Σερβία οι Βραζιλιλάνοι δεν χρειάστηκαν να αμυνθούν. Για ποιο λόγο; Οι αντίπαλοι δεν είχαν ούτε στη σκέψη να απειλήσουν. Και δεν είχαν κανένα αμυντικό πλάνο. Εκεί έχει πάει το μουντιάλ, να συμμετέχουν και ομάδες για πέταμα, όπως αυτή η Σερβία.
Διαβαστε ακομα: