Βγάζει χοντρά λεφτά το κράτος στην Αγγλία από το ποδόσφαιρο. Αυτή είναι η δουλειά του κράτους, κύριοι μαλάκες. Να φορολογεί. Να τα παίρνει κανονικά. Οι άλλοι να δουλεύουν, ποδοσφαιριστές, προπονητές, μάνατζερ, μεγαλομέτοχοι, όλο το βιομηχανικό σύστημα του ποδοσφαίρου, αλά να κάνει ταμείο και το κράτος. Να μην είναι στην απ’ έξω.
Έτσι πάει. Όχι μόνον οι παίκτες να στρογγυλεύουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Όχι μόνον τα κανάλια να εκμεταλλεύονται εμπορικά το ποδόσφαιρο. Πώς, όμως, το δημόσιο ταμείο θα βάζει χέρι, θα έχει το μερτικό του, στο οικονομικό γίγνεσθαι του ποδοσφαίρου, όταν το πρωτάθλημα είναι της πλάκας;
Η συγχωρεμένη Θάτσερ εκτιμούσε ως «εθνικό προϊόν» το ποδόσφαιρο κι όταν το παραξήλωσαν οι χούλιγκαν έδωσε το σύνθημα ”Κόψτε τους τον κώλο”. Τι πλάκα είναι αυτή, ένα καταναλωτικό αγαθό, το πρωτάθλημα, να επηρεάζεται η ποιότητα και η βιωσιμότητά του από την οργανωμένη αλητεία κάποιων μαστούρηδων.
Και να σκεφθείς ότι στην Αγγλία δεν υπήρξε το ελληνικό φαινόμενο, οι ”οργανωμένοι” να ελέγχουν τη διοίκηση μιας ΠΑΕ, ο μεγαλομέτοχος να ταίζει μεροκάματα τους οπλαρχηγούς των συνδέσμων.
Μέσα και το κράτος. Πάντα. Ό,τι γίνεται, ό,τι πουλιέται, ό,τι αγοράζεται, σε κάθε συμφωνία, σε κάθε συμβόλαιο παίκτη, το κράτος θα πάρει τη… μίζα του. Είπαμε. Γι’ αυτό υπάρχει το κράτος. Να φορολογεί. Να εισπράττει από τους φόρους. Εδώ στην Ελλάδα τι κάνουμε;
Ο κάθε παπάρας υπουργός λέει ότι το πρωτάθλημα είναι βρώμικο. Αυτό το ξέρουμε. Αυτό το ξέρουμε πολύ καλύτερα από τον κάθε άσχετο υπουργό, που κάνει τον πονηρό όταν λέει ότι υπάρχει διαφθορά στο ποδόσφαιρο. Και τι κάνει η κάθε παπάρα υπουργάρα για να ζωντανέψει το πρωτάθλημα κι έτσι το κράτος να κονομάει; Δηλώσεις στα μικρόφωνα. Αυτό κάνει. Μετά φωτογραφιών.
Διαβαστε ακομα: