Ασφαλώς ο πρώτος χρειάζεται και την τύχη. Δεν το συζητάμε αυτό. Μιλάει η ίδια η ζωή. Δεν υπάρχει ούτε ένας πετυχημένος σε κάθε τομέα, που έφτασε στην κορυφή, στην δικαίωση και την καταξίωση, όπως λένε οι κουλτουριάρηδες, χωρίς την αβάντα της τύχης. Ούτε ένας. Αξίζει το άτομο, αλλά χρειάζεται και το σπρώξιμο. Από τη διαιτησία, από την τύχη, από τη μοίρα, από το κράτος, από την αδυναμία των ανταγωνιστών.

Τι να λέμε; Άνοιξε τα κιτάπια της Ιστορίας. Όλοι οι μεγάλοι και τρανοί ήταν και ευλογημένοι από τους θεούς. Ας μην τους πίστευαν. Έκαναν για πάρτη τους θυσίες και προσφορές. Τι είχαν να χάσουν; 

Είμαι αποφασισμένος να την κάνω. Τα έχω ζυγισμένα όλα και ξεκινώ. Ε, δεν θα πάω με τον σταυρό στο χέρι, που λένε οι θεούσες. Όχι, βέβαια. Δεν είμαι μαλάκας, ψυχανεμίζομαι πως η ζωή είναι στημένη έτσι κι όχι αλλοιώς. Ε, την πάω πάσο. Παίζω με τους κανόνες της. Και, όπως είπαμε, δεν αγνοώ τις προσευχές στην θεά Τύχη.

Νέα νίκη, ένατη στη σειρά για τον Παναθηναϊκό. Άλλοτε με πέναλτυ, άλλοτε με γκολ στις καθυστερήσεις, άλλοτε με τη γκίνια του αντιπάλου. Έγραψε! Το 9Χ9 ίσον πρωτιά χωρίς να μου πάρουν την παρθενιά (φώτο,από το 1 – 0 με Άρη). 

Ποιος θα σταματήσει τον Παναθηναϊκό; Και πότε θα συμβεί αυτό; Ποιον ρωτάς! Κανείς δεν ξέρει, ούτε και η τύχη.