Οι λέξεις δεν λένε μόνο τα πράγματα μ ετο όνομα τους. Όχι, βέβαια. Οι λέξεις και ενοχοποιούν αδίκως, αλλά και απενοχοποιούν. Και αποπροσανατολίζουν. Και παραπλανούν. Τι θα πει παιδόφιλος, ρε; Ετυμολογικά σημαίνει ό,τι λέει η εν λόγω σύνθετη λέξη. Παιδί και φίλος, οι δυο λέξεις που παράγουν τη λέξη παιδόφιλος. Ο φίλος του παιδιού, δηλαδή/

Αμ, δε! Το κτήνος το λένε… παιδόφιλο. Την κτηνωδία την χαρακτηρίζουν… παιδοφιλία. Δεν είμαστε καλά. 

Δεν είναι φίλος, είναι κακοποιός. Κάθαρμα είναι. Δεν είναι άντρας. Είναι η ντροπή του άντρα αυτός που πάει να συνουσιαστεί με ανήλικη. Με κάποια παρά τη θέληση της. Μα, και να γίνεται με τη βούληση της ανήλικης, πάλι το ίδιο καταδικαστέος είναι ο ενήλικος ”άντρας”. Κορίτσι σε ηλικία δημοτικού σχολείου σαν κανονική γυναίκα και να κάθεται με άντρα, σημαίνει πως κάτι άσχημο συμβαίνει. Νοσηρό ή καταπιεστικό. Αυτός, λοιπόν, που εκμεταλλεύεται είτε ως προαγωγός, είτε ως πελάτης δεν απαλλάσσεται. Δεν έχει δικαιολογίες.

Τι θα πει ανώμαλος; Σα να τον αθωώνουν τον ”παιδόφιλο”. Δεν είναι ανώμαλος, εγκληματίας είναι. Και το έγκλημα είναι το αυτό είτε κάνει τη βρωμοδουλειά με την  κόρη του, είτε με την ανηψιά και την γειτόνισσα.