Μη βρεθεί κανείς στη θέση του. Να είναι ο Πέτρος Φιλιππίδης, όχι κάποιος άγνωστος, ακόμα και στη γειτονιά του σπιτιού του. Μόνο αν μπει στη θέση του ως ένας άλλος Φιλιππίδης, ένας άλλος διάσημος στην Ελλάδα, μπορεί να αντιληφθεί το τραγωδία του…
… Μια στιγμή, μην παρεξηγηθούμε. Δεν απαλλάσσω τον ηθοποιό. δεν τον αθωώνω. Δεν είμαι αυτός που θα πω είναι καλό παιδί, άδικα διασύρουν τον φουκαρά ή καλά να πάθει το κάθαρμα. Άλλο λέμε με αφορμή την περίπτωση του καλλιτέχνη. Να είναι παντρεμένος, να είναι οικογενειάρχης, και να κατηγορείται από συγκεκριμένα πρόσωπα, σε δικαστήρια, όχι τίποτα καφενεία και παρασκήνια, ότι είναι ο καραξεφτύλας ανώμαλος.
– Την στρίμωξε, ανέβηκε επάνω της νταηλήδικα και την βίασε μέσα στο καμαρίνι…
Κάτι τέτοια λένε οι μάρτυρες. Τι σημασία έχει αν είναι ακριβώς έτσι ή με πασάλειμμα; Η καραξεφτύλα κολλάει επάνω του. Και δεν είπαμε το χειρώτερο. Το ότι έχει παιδιά ο κατηγορούμενος, ξεπερνιέται. Και ότι έχει σύζυγο. που ακούει κι αυτή όλα όσα σούρνουν στον άντρα της. Εκείνο που πολύ δύσκολα ξεπερνάει ο επώνυμος, ο κάθε επώνυμος είναι η φυλακή.
Βγαίνει από το κελί ο Φιλιππίδης για να πάει στο δικαστήριο να δικαστεί και δεν περπατάει ο ίδιος, Κάνει την κηδεία του εαυτού του. Ένα όρθιο πτώμα είναι που περπατάει, όχι ο ίδιος, τα ποδαράκια του τον πάνε.
Διαβαστε ακομα: