Τι θα πει εβραίοι και χριστιανοί, Έλληνες και Γερμανοί, βόρειοι και νότιοι, αριστεροί και δεξιοί, πλούσιοι και φτωχοί, αστυνομικοί και στρατιωτικοί. Μήπως η «αντιπαλότητα» είναι ένα σκέτο άλλοθι, ένα παραμύθι για να καλύψουν κάποιοι την αγριότητα της ψυχής τους; Να ικανοποιήσουν τα ανομολόγητα συμφέροντα τους.
Καταδικασμένοι είμαστε να βιώνουμε βαρβαρότητες, είτε σε χρόνια πολέμου, είτε σε καιρούς «ειρήνης» και να χαρακτηρίζουμε με αφέλεια ως «απίστευτα» και «χωρίς προηγούμενο» πράξεις και συμπεριφορές ανά τους αιώνες επαναλαμβανόμενες.
Τελειώνει ο πόλεμος. Η γερμανική κατοχή είναι παρελθόν. Οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης που τους πήγαν στα κρεματόρια ήταν ιδιοκτήτες 12.000 διαμερισμάτων και 2.300 επιχειρήσεων και καταστημάτων. Υποχρέωση του κράτους να ενεργήσει σχετικά ώστε να αποδοθούν οι περιουσίες στους δικαιούχους, στους συγγενείς των νεκρών.
Το 1947 εμφανίστηκε μια επιτροπή που υποτίθεται εκπροσωπούσε 3.000, χριστιανούς βέβαια, εμπόρους και μαγαζάτορες της Θεσσαλονίκης και με υπόμνημα ζητούσε από τη Βουλή να μην επιστρέψουν στους εβραίους οι ιδιοκτησίες τους.
Διαβαστε ακομα: