Για να είμαστε εξηγημένοι. Στην τενίστρια, και στην κάθε αθλήτρια, βολεϋμπωλίστρια στην άμμο ή κολυμβήτρια, θέλω να βλέπω την γυναίκα. Πρώτα την βλέπω πόσο μετράει ως γυναίκα και μετά τι ψάρια πιάνει αγωνιζόμενη. Λάθος. Αδιαφορώ αν κερδίζει ή χάνει ως αθλήτρια. Μ’ ενδιαφέρει μονάχα αν είναι σέξυ.
Μιλάμε για γυναίκα, έτσι; Το ότι είναι αθλήτρια και μπράβο στο κορίτσι, προσωπικά με αφήνει αδιάφορο.
Δεν μπορώ να βλέπω αντρικά κορμιά σε γυναίκα. Παρακαλώ… Σιδερένια μπράτσα και ποντίκια, πόδια φτιγμένα να καλπάζουν, να συναγωνίζονται άλογα. Κορμιά που ρίχνουν σφαίρα και πηδάνε τον πήχυ στο σκάμμα, Βαρειά κορμιά ή στέκες του μπιλιάρδου. Παρακαλώ…
Την τενίστρια την θέλω όπως π.χ. ήταν η Ρωσίδα Άννα Κουρνίκοβα (φώτο). Την έβλεπα να παίζει και την απολάμβανα. Δεν χόρταινα να την παρακολουθώ, έχανε, κέρδιζε. Δεν έγινε ποτέ Νο 1 στην παγκόσμια κατάταξη, αλλά ποτέ δεν… στεναχωρέθηκα.
Διαβαστε ακομα: