Ευρωπαϊκή Ημέρα σήμερα αφιερωμένη στην Μουσική. Ποια μουσική; Αυτή που είναι μουσική, ή κάποιες άλλες που όλο και περισσότερο απομακρύνονται από την αληθινή έννοια της μουσικής; Αυτό συμβαίνει, πάμε πίσω, είμαστε στο δρόμο του Όπισθεν, όμως όχι να συναντήσουμε τις αξίες, αλλά να τις υποτάξουμε στο Σήμερα, για πάρτη της πλειοψηφίας, η οποία αυτό το ρόλο έχει αναλάβει… Να γράφει της Ιστορία της μεγάλης Επιστροφής… Να ακούμε με όργανα σημερινά, με φωνές και ”στίχους” σημερινούς, κραυγές και ουρλιαχτά πρωτόγονων λαών, γεννημένους σε ζούγκλες και ερήμους.
Μουσική, η πιο σπουδαία ανθρώπινη γλώσσα. Δεν θέλω λόγια, ούτε να χορεύουν, να μαϊμουδίζουν στη σκηνή, μόνο να την ακούω…
Τέχνη η μουσική. Ας την πούμε τέχνη τη γλώσσα με την οποία επικοινωνείς και εκφράζεις, και αποδέχεσαι περισσότερο αυθεντικά τα συναισθήματα… Μπροστά στη μουσική είναι φτηνό μέσο και εργαλείο η γλώσσα με τις λέξεις. Που κι αυτή κατασκεύασμα είναι. Δεν την δώρισαν από τους ουρανούς οι θεοί, οι άνθρωποι την έκτισαν τη γλώσσα τους, το λεξιλόγιο τους.
Ακούς μουσική της Κρήτης, και του Πόντου και σε παίρνει η δύναμη της χιλιάδες χρόνια πίσω. Χιλιάδες. Από ξεκινάει ο Πυρρίχιος (φώτο), πριν πόσες χιλιάδες χρόνο πίσω;
Τέχνη η μουσική και Παρελθόν που ποτέ δεν θα καταγραφεί στην ακρίβεια. Χάνεται στα βάθη του χρόνου…
Διαβαστε ακομα: