Το μαύρο δεν θα μας το κάνουν άσπρο. Υπάρχουμε κι εμείς. Και δεν μασάμε. Ελλάδάρα ομαδάρα, λέει, και τέσσερα στα τέσσερα. Σε ποιον τα λένε αυτά; Σ’ αυτούς που θέλουν να τα ακούσουνε. Σαν κι αυτούς που ξεφούσκωναν από την αγωνία, κάθε φορά που ένας ηρωικός Έλληνας διεθνής έδιωχνε στα τυφλά και όπου πάει η μπαλα μακριά από την περιοχή της εθνικής…
Κερδάει 1 – 0 η ομαδάρα και ταμπουρωμένη πίσω προσπαθεί να κρατήσει το μοναδικό γκολάκι… Μην τυχόν και ισοφαρίσει το… Κόσοβο. Ποιο; Είπαμε, το Κόσοβο, όχι καμιά Γερμανία και Ισπανία, έστω μια Γαλλία και Βέλγιο. Το Κόσοβο!
Υπάρχει κράτος Κόσοβο; Ναι, είναι ένα πρώην βιλαέτι, που νταηλήκι, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, αποσπάστηκε από την Σερβία κι αυτό το αλβανικό παράρτημα έγινε ανεξάρτητο κράτος.
Μόνο μικρή, αληθινά μικρή ομάδα παρουσιάζει στην έδρα της τέτοια εικόνα. Να αμύνεται, να καρδιοχτυπάει μη φάει γκολ από το… Κόσοβο. Του οποίου η εθνική ομάδα, η αλανιάρικη και αλητόβια, είναι πιο μικρής αξίας από την ελληνική.
Ντροπή. Απαξιώνουν την κάποτε πρωταθλήτρια Ευρώπης όταν πανηγυρίζουν ως επιτυχία τη νίκη έδρας επί των… Κοσοβάρων και πρώην ουτσεκάδων
Διαβαστε ακομα: