Ήταν δίπλα Του και με τα ίδια του τα αυτιά Τον άκουσε να ψιθυρίζει:
– Δεν το ξανακάνω…
Σοκαρισμένος το είπε στο αυτί του φίλου του κι αμέσως, από στόμα σε στόμα, μεταδόθηκε σε κάθε παρέα μέσα και έξω από την εκκλησία.
Στην αρχή δεν τον πίστευαν. ”Δεν είναι δυνατόν!!!… ” του έλεγαν και του ξαναέλεγαν, ”… κάποιο λάθος κάνεις”. Εκείνος ήταν κατηγορηματικός. Επέμενε, ”Ρε, παιδιά, δεν τρελάθηκα, ούτε το έβγαλα από το αρρωστημένο μυαλό μου… Ήταν και τόσο κοντά μου, Τον άκουσα και το διάβασα ταυτόχρονα στα χείλη Του. Μου είπε:
– Δεν το ξανακάνω…, είναι η τελευταία φορά…
Έφυασε και στα αυτιά του ιερέα. ”Το και το, παπά μου…”. Ψύχραιμος ο ρασοφόρος τους καθησύχασε. Μην ανησυχείτε, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα….”, τους είπε και τους έδωσε την ευλογία του.
”Και πως θα κάνουμε Ανάσταση χωρίς Αυτόν… ΄΄ αναρωτήθηκαν, όμως ο ιερέας συνέχιζε απτόητος το έργο του, έψελνε το ”Κύριε Ελέησον”. Τελικά, ο ιερέας βλέποντας τους ανήσυχους είπε τη μεγάλη κουβέντα για να ηρεμήσει το ποίμνιον:
” Αν δεν σταυρωθεί ο ίδιος του χρόνου, αν αρνηθεί να αναστηθεί, με το αιτιολογικό πως δεν βάζουν μυαλό οι άνθρωποι, πως βαρέθηκε κάθε χρόνο να περνάει τα πάθη του Θεού χωρίς αποτέλεσμα, τότε θα την κάνουμε τη δουλειά μ’ έναν ψεύτικο Χριστό”.
Διαβαστε ακομα: