Παρακολούθησα το παιχνίδι από την τηλεόραση παρέα με γάβρο του κεράτα, φίλο και συνομήλικο. Περίεργο. Από το πρώτο λεπτό του αγώνα ο γάβρος δίπλα μου έδειχνε μια εκνευριστική αδιαφορία. Ούτε για τους… τύπους έριχνε μια ματιά στην οθόνη. Περίεργο; Καθόλου. Επειδή ο άνθρωπος είναι γαβρος, ένας φανατικός οπαδός, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και εκτός πραγματικότητας.
”Δεν μ’ απασχολεί το έργο… ”, μου κάνει ξερά. ”Τι να δω; Η ομάδα δεν έχει καμιά τύχη απέναντι στην ανώτερη Αταλάντα”.
Αυτά, παρακαλώ, πριν το 0 -0. Το ματς τελείωσε 3 – 0 και ήταν μια καλή απάντηση σ’ αυτούς που είχαν… απειλήσει την Αταλάντα με τα… πρωτοσέλιδα την επομένη του πρώτου αγώνα. ”Θα δείτε τι θα πάθετε στο Καραϊσκάκη”.
Τελικά, αυτός που έπαθε ήταν ο Ολυμπιακός. Έχασε με το βαρύ σκορ, διότι ήταν… άτυχος. Ο θεός δεν κοιμήθηκε, αυτή ήταν η ατυχία της ελληνικής ΠΑΕ. Αν. δηλαδή, τον είχε πάρει τον υπνάκο τον μεγαλοδύναμο, πιθανόν η κατώτερη ομάδα να τα κατάφερνε με τον ανώτερο αντίπαλο.
Διαβαστε ακομα: