Φόρα παρτίδα από την οθόνη της τηλεόρασης σού λέει: ”Προβλέπω να σε βαρέσει καρκίνος μετά από δυόμισυ μήνες”. Τι κάνεις; Στο παίζει γιατρός, ενώ δεν είναι ούτε κομπογιαννίτης. Την επόμενη, ο ίδιος, προτείνει να σου πάρει μέτρα για φέρετρο, ενώ δεν είναι νεκροθάφτης, εκπομπάρχης είναι. Την τρίτη μέρα, πάλι ο ίδιος κερατάς, πιστός και συνεπής στο καθήκον, λέει: ”Ελπίζω να τη σκαπουλάρεις και να σώσεις και τη ζωή σου και την περιουσία σου… ”, ενώ δεν είναι ούτε ιατρός με ειδικότητα, ούτε οικονομολόγος με δίπλωμα, πολιτικός είναι. Την τέταρτη ημέρα θα ξανακάτσεις μπροστά στην τηλεόραση; Σ’ αυτό το ζωντανό βασανιστήριο με αρχιδήμιους επώνυμους Φράνγκεστάιν της ενημέρωσης. Που δεν λένε κανένα καλό, μόνο κακά νέα.
Τέτοιο πράγμα, έτσι που το έχουν παρατραβήξει. Τη μαύρη σου ζωή στην κάνουν κατάμαυρη κάποιοι επαγγελματίες της κομματικής πολιτικής και της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας. Σε βλέπουν ίσα κι όμοια με ποντικό στη φάκα και σου σφίγγουν όλο και περισσότερο την παγίδα. Γιατί, ρε, παιδιά; Στο όνομα του λειτουργήματος ρίχνουν στη μάπα και μέσα στην ψυχή σου το πιο επικίνδυνο τοξικό προϊόν για τη δημόσια υγεία. Ότι η ζωή σου πήγε στράφι, ότι δεν έχεις μέλλον, καμία προοπτική να ρεφάρεις. Άντε να χαθείτε, πουντραρισμένοι κουκουλοφόροι, χωρίς κουκούλα.
Διαβαστε ακομα: