Απόψε έχει champions league. Δεν χάνεται η ματσάρα Παρί – Ρεάλ. Ματσάρα, βέβαια, διότι αντίπαλοι είναι ποδοσφαιριστές υψηλής κλάσεως. Πρόσεξε πως το διατύπωσα; Δεν μιλάω για αντίπαλες ομάδες, μιλάω για τους αληθινούς πρωταγωνιστές της αναμέτρησης. Τους παίκτες, όχι τα κλαμπ. Όχι τις εταιρείες, όχι τις επιχειρήσεις με τη φίρμα Παρί και τη φίρμα Ρεάλ.

Μην παρεξηγηθούμε. Μη θεωρηθώ της πλάκας, σαν κι αυτούς που είναι ενάντια στον επαγγελματισμό και την εμπορευματοποίηση της μπάλας. Εγώ είμαι υπέρ του απόλυτου επαγγελματισμού. Επειδή είμαι υπέρ του ποδοσφαίρου, όχι του οπαδισμού. Ψοφάω για μπάλα, είμαι υπέρ του ποδοσφαιρικού θεάματος κι αυτό μου το εξασφαλίζουν οι καλύτεροι.

Χωρίς επαγγελματισμό δεν υπάρχει καλό, ποιοτικό ποδόσφαιρο. Τέλος.

Αδιαφορώ ποιος θα κερδίσει. Η Παρί ή η Ρεάλ. Ποιος από τους δυο θα αποκλειστεί, μετά τη ρεβάνς στις 9 Μαρτίου. Όχι, κύριε. Θα δω τη ματσάρα και θα περιμένω να με ”πάρει”, όπως με κερδίζει η προβολή μιας καλής ταινίας, μια συναυλία μουσικής.