Στρατηγός ο Δομάζος (φώτο). Έτσι τον λέγανε και του έμεινε του μεγάλου ποδοσφαιριστή. Και κάτι που μένει σημαίνει ότι έχει αλήθεια. Η υπερβολή ή το ψέμα δεν έχουν τύχη να κερδίσουν αιωνιότητα. Γιατί όχι στρατηγός κι ένας ποδοσφαιριστής, όταν ενεργεί επιτελικά μέσα στο παιχνίδι. Όταν αυτός ορίζει το ρυθμό και τον τρόπο που η ομάδα του θα αμυνθεί, θα επιτεθεί. Θα δράσει και θα αντιδράσει.
Θεμιτό, λοιπόν, ένας ποδοσφαιριστής να αποκαλείται “στρατηγός” και “μαέστρος” και “αρτίστας”, ακόμα και “ημίθεος”, “Θεός”. Ψιλομανούριασαν κάποιοι από το παπαδαριό όταν άρχισαν οι αθλητικές εφημερίδες να χαρακτηρίζουν “Θεούς” κάποιους ποδοσφαιριστές, μετά από δική τους εκπληκτική απόδοση και σε συνδυασμό με τη νίκη της ομάδας τους.
Πράγματι κάποιοι παικταράδες έχουν κάτι το ασυνήθιστο, που μοιάζει εξωπραγματικό, θεϊκό. Η φιγούρα και ο ψυχισμός που βγαίνει από το παιχνίδι τους εισπράττεται στην εξέδρα με τρόπο που δύσκολα εκφράζεται με λέξεις.
Έχασε η ομαδάρα με βαρύ σκορ και εύκολα και αβασάνιστα ο τίτλος στα μέσα είναι “Τραγωδία”. Όχι, ρε! Δεν χρησιμοποιείς τη λέξη “τραγωδία” στο ποδόσφαιρο, παρά μόνον αν σκοτωθούν άνθρωποι, αν γκρεμιστεί μια κερκίδα π.χ. Να το πω διαφορετικά: Ποιος θα είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος αν πάθουν συγκοπή δυο θεατές που δεν άντεξαν την ήττα της αγαπημένης τους ομάδας; Αν γίνει ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός ποδοσφαιριστή με αβέβαιη εξέλιξη για την υγεία του στο νοσοκομείο που τον μετέφεραν.
Τι θα πει τραγωδία; Είναι το γεγονός που προκαλεί θύματα, καταστροφή, πόνο σε ανθρώπους. Και οι Έλληνες έτσι ονομάτισαν το είδος του θεάτρου που αναπαριστά παθήματα ανθρώπων. Και στους θεατές προκαλείται το έλεος και ο φόβος.
Δεν θα πεις, λοιπόν, τραγωδία τη βαρειά και απρόβλεπτη ήττα. Μην το κάνεις αυτό. Δεν πλησιάζεις τη λέξη ”τραγωδία”, που κουβαλάει μια ιερότητα. Μίλησε για διασυρμό της ομάδας, για ντροπή της, ζήτα και τα ρέστα από τον πρόεδρο, τον προπονητή, όμως όχι ότι συνέβη τραγωδία Άσε αυτή τη λέξη, για τις αληθινές τραγωδίες, τους νεκρούς σε φωτιές, σε σεισμούς, σε πλημμύρες, σε πανδημίες.
Διαβαστε ακομα:
