Παίρνει τις 63 στροφές από δεξιά προς τ’ αριστερά η μπίλια πάνω στο δίσκο που κι αυτός περιστρέφεται, αλλά από αριστερά προς τα δεξιά, και μετά από δευτερόλεπτα καταλήγει στο Νο 25. Ποιος το αποφάσισε να κάτσει στο κόκκινο 25 κι όχι στο διπλανό, στο μαύρο 17 και 2; Ο κανένας. Αυτος το αποφάσισε. Ούτε ο τζογαδόρος, ούτε ο κρουπιέρης. Ούτε και η μπίλια. Κέρδισε όποιος πόνταρε στο 25, όποιος είχε βάλει μάρκες στο συγκεκριμένο νούμερο. Δεν τον λες τυχερό. Δεν λες άτυχος κι εκείνον που αγνόησε το 25.
Δεν έχει λογική – τζογαδόρικη κι όχι – να πει ο παίκτης ”Κέρδισα, το έπιασα… ”, επειδή η μπίλια έτυχε να κάτσει στο άλφα νούμερο. Το ίδιο αν πει ”Πουτάνα μπίλια, δεν με ήθελες… ”.
Ξανά η μπίλια στριφογυρίζει. Τι παίζεις; Το 25, βέβαια! Πάλι; Δεν κυνηγάς άλλο νούμερο. Αφού στην προηγούμενη μπιλιά έκατσε το 25, αυτό έχει τις περισσότερες πιθανότητες να ξανάρθει. Τι να παίξεις; Δεν θα κυνηγάς στην… τύχη ένα άλλο νούμερο. Ακολουθείς το λούκι επειδή είσαι ο απόλυτα ανύπαρκτος, ο έχων την απόλυτη αδυναμία να επηρεάσεις την… απόφαση της μπίλιας, και επειδή από κάπου θες να πιαστείς για τη …σωστή πρόβλεψη. Ήρθε το 25 στην προηγούμενη μπιλιά, επιμένεις στο 25.
Κι αν δεν παίζεις μονάχα ένα νούμερο, ποντάρεις και τα διπλανά δεξιά κι αριστερά του 25, βάζεις μάρκες και στο 2, 17, 21 και 34. Ή στα κόκκινα μεγάλα, αφού ήρθε 25. Ή παίζεις βουαζέν του ζερό, δηλαδή συνολικά 15 νούμερα σε τόξο δεξιά και αριστερά του ζερό, του 0 στον τροχό. Ή την μεγάλη δωδεκάδα, αν είσαι της απλής τύχης. Ή το κόκκινο, ή τα μονά, ή την αριστερή κολώνα. Επειδή το 25 είναι κόκκινο, μονό, στην αριστερή κολώνα και βουαζέν.
Δεν κάνεις εσύ παιχνίδι, ακολουθείς τη μπίλια. Το λούκι. Παίζεις και ξέρεις γιατί χάνεις, γιατί κερδίζεις. Ήρθε 25, όχι μόνο δεν αποσύρεις τις μάρκες σου, αλλά φορτώνεις κι άλλες στο ίδιο νούμερο. Είπαμε. Δεν είπαμε; Παίρνεις από πίσω τη μπίλια. Δεν κυνηγάς το χάος στο σύμπαν. Μια μαύρη τρύπα του διαστήματος, άσε τη δουλειά αυτή στη ΝΑΣΑ.
Διαβαστε ακομα: