Τα όργια των οργίων ω όργια έγιναν σ’ αυτό τον τόπο, μάλιστα πριν ακόμα εκδιωχθεί ο Τούρκος. Ποιος Τούρκος και ποια Ελλάδα! Έπεφτε ανοιχτά το σαμποτάζ και σε βάρος της απελευθέρωσης όταν ενισχύονταν πολιτικά ή στρατιωτικά ο εχθρός, όχι ο Τούρκος, αυτός ήταν ο αντίπαλος, ο πραγματικός εχθρός ήταν ο ανταγωνιστής Έλληνας.

Ο Μαυροκορδάτος, ο άνθρωπος των Άγγλων, όπως και κάποιοι κοτζαμπάσηδες δεν έβλεπαν μπροστά τους τίποτα εκτός από το προσωπικό τους συμφέρον. Μη λέμε πολλά. Μόνον τα χοντρά. Το “Βουλευτικό”, το νομοθετικό σώμα μετά το 1821 πηγαίνει στο Άργος, στην κόντρα με το “Εκτελεστικό” που βρίσκεται στο Ναύπλιο. Οι δύο πλευρές στα μαχαίρια. Έλληνες με Έλληνες.

Το Εκτελεστικό στέλνει στο Άργος 200 ένοπλους με Νικηταρά, Χατζηχρήστο και Πάνο Κολοκοτρώνη. Αρπάζουν νταηλίκι σφραγίδα και πρακτικά και θέλουν με τη βία να πάρουν μαζί τους βουλευτές. Αντιπρόσωποι το σκάνε στο Κρανίδι και ζητάνε προστασία από τους άλλους κοτζαμπάσηδες, τους Υδραίους.

Αρχές 1824 η Ελλάδα διαθέτει ΔΥΟ Βουλές, μία στο Κρανίδι, την άλλη στο Ναύπλιο, και ΔΥΟ κυβερνήσεις. Οι οπλαρχηγοί είναι με την πλευρά του Ναυπλίου, οι καραβοκύρηδες και κοτζαμπάσηδες με το Κρανίδι. Σα σήμερα, 17 Ιανουαρίου, οι του Ναυπλίου μετακινούνται στην Τρίπολη, που όμως εκεί δεν υπάρχουν ένοπλοι να τους στηρίξουν. Φεύγουν κάποιοι από το στρατόπεδο του Θόδωρου Κολοκοτρώνη, που δέχεται επίθεση από τον Παπαφλέσσα. Συνωμοσία και από κάποιον Τσαγγάρη με 400 άτομα εναντίον του Κολοκοτρώνη. Τον Φεβρουάριο αποτυχαίνει ο Υψηλάντης να αποκαταστήσει την ενότητα.

Στο μεταξύ βγαίνει βρώμα ότι το Λονδίνο έδωσε δάνειο, οπότε αρχίζει η προσπάθεια εξαγοράς συνειδήσεων. Ο Μιαούλης με την υποστήριξη των Άγγλων πολιορκεί το Ναύπλιο, οι δε κοτζαμπάσηδες κτυπάνε τον Κολοκοτρώνη στην Τρίπολη, που προδομένος από τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, συνθηκολογεί. Οι “άλλοι” καταπατούν τη συμφωνία και ο Κολοκοτρώνης αρχίζει πολιορκία στην Τρίπολη, ενώ ο γιος του Γενναίος με Νικηταρά και Πλαπούτα καταλαμβάνουν το Άργος.