Ο Θεός είναι Θεός. Να ξέρουμε τι λέμε. Δηλαδή; Όταν λέμε Θεός εννοούμε κάτι μεγάλο, πολύ μεγάλο, ανώτερο, πολύ ανώτερο του ανθρώπου. Στο φινάλε τον άνθρωπο- κι όχι μόνο το δίποδο – ποιος τον έφτιαξε; Μην ακούω τις αηδίες των άθεων και των ψευτοκουλτουριάρηδων με το παραμύθι τους ότι ο Θεός είναι δημιούργημα του ανθρώπου.

Δεν είναι απλά κάτι υπεράνω ο Θεός, είναι και αλάνθαστος. Που σημαίνει πως όσα έφτιαξε στη γη – και δεν έφτιαξε όσα έφτιαξε μόνο στο δικό μας πλανήτη – τα έκανε όπως εκείνος γούσταρε. Έτσι ήθελε τον άνθρωπο και την αρκούδα, την αλεπού και το λιοντάρι. Άμα ήθελε διαφορετικά τον ποντικό και τον αετό, την κατσαρίδα και την συναγρίδα, θα τους έπλαθε διαφορετικά. Θεός είναι. Με Θεό έχεις να κάνεις.

Να μείνουμε στον άνθρωπο. Μόνο μ’ αυτόν ασχολούνται οι θρησκείες. Κάτι περισσότερο σκαμπάζουν που τα δίνουν όλα για τη σχέση ανθρώπου και Θεού. Και αδιαφορούν εντελώς για τη σχέση Θεού με τα άλλα πλάσματα της γης. Λες και δεν είναι δημιουργήματα του Θεού τα σκυλιά και τα γατιά, τα δένδρα και τα φυτά. Λες και ο Θεός έχει παρατήσει τα άλλα δημιουργήματα του στη μοίρα του ανθρώπου.