Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες. Και δόξα τω θεώ, το κοτέτσι της TV μας έχει πάρα πολλές κότες. Κακαρίζουν, χαριεντίζονται και ενίοτε βγάζουν και γλώσσα πιστεύοντας ότι “βάζουν το μαχαίρι στο κόκκαλο” και ότι θα τις πάρουμε στα σοβαρά. Σοβαρά τώρα; Υπάρχει – έστω ένας – που θα πάρει σοβαρά κάποιες απ’ αυτές των πρωινάδικων;

Λέγαμε όταν έφυγε η Ρούλα Κορομηλά απ’ την τηλεόραση πως γλυτώσαμε. Που να ξέραμε όμως, πως όταν φεύγει μία ξεπετάγονται άλλες δέκα. Σαν την Λερναία Ύδρα ένα πράγμα. Κι’ όλες ίδιες. Με την ίδια – ή περίπου την ίδια – απόχρωση χρωμοσαμπουάν. Με το ίδιο θράσος, την ίδια αμορφωσιά, την ίδια φιλαρέσκεια…

Καλούν ανθρώπους στην εκπομπή τους που δεν τους ξέρουν. Δεν ξέρουν την ιστορία τους και δεν μπαίνουν στον κόπο ούτε να ψάξουν να μάθουν, ούτε να διαβάσουν, ούτε να ρωτήσουν έστω. Τσαπατσουλιά, προχειρότητα και σουσουδισμός.

Επίσης όλοι το έχουμε περάσει, να μας καλούν για να εμφανιστούμε π.χ. στις 11, μας βγάζουν στις 12 παρά 20, κάνουν break για διαφημίσεις και στις 12 τελειώνει η εκπομπή. Κάτσε ρε Καραμήτρο! Ποια νομίζεις ότι είσαι; Κι’ αφού δεν με υπολογίζεις ούτε σαν όνομα, ούτε σαν ιστορία και δεν με σέβεσαι, τότε γιατί με ξεσήκωσες απ’ το σπίτι μου για να με φέρεις στην κωλοεκπομπή σου;