Ο παππούς του Γιώργου Παπανδρέου πέρασε στην Ιστορία σαν ”Παπατζής”. Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι ο παπάς… Με την ευκαιρία λάβε μια αλήθεια: Αν ήταν εύκολο, όπως φαινόταν στους αφελείς, στα υποψήφια θύματα του παπατζή, να βρεθεί ποιο είναι το χαρτί με τη φιγούρα του παπά, τότε… Τότε δεν θα έβγαζαν μεροκάματο τόσο ο παπατζής, όσο και οι αβανταδόροι του.
Λέγαμε για τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον ”παπατζή”, που πέθανε σαν ο ”Γέρων της δημοκρατίας”. Ποτέ, όμως, δεν ξεφορτώθηκε το χαρακτηρισμό του ”παπατζή”. Ο εγγονός; Η πολιτική πορεία του Γιώργου ποτέ δεν θα στιγματιστεί με κάποιον μειωτικό χαρακτηρισμό. Γιατί;
Ακόμα και τη βρισιά τη δικαιούται μόνο ο ταλαντούχος. Ο χαρισματικός, έστω και απατεώνας. Έστω και με αντικοινωνική προσφορά. Όταν κάποιος είναι ο τίποτας, τότε περνάει στο ντόκου. ”Παλιατζής” είναι ο George, ο πρώην πρωθυπουργός, διότι ως υποψήφιος πρόεδρος του κινάλ πουλάει παλιό κομματικό προϊόν, αλλά η Ιστορία δεν θα του κάνει τη χάρη να τον βαπτίσει μ’ αυτό το… παρατσούκλι. Του ”παλιατζή” Στη φώτο, με την κόρη του.
Έκανε ό,τι έκανε ο Γιώργος με προίκα το όνομα του, αλλά δεν κάθεται στην άκρη. Μιλάει για… προοδευτικότητα, ότι υπάρχουν λεφτά, ότι δεν θα συνεργαστεί με τη ΝΔ και το Σύριζα. Κι αν εκλεγεί, αν δεν φάει τη χλαπάτσα, και συνεργαστεί με ένα από τα δυο κόμματα, θα πληρώσει πρόστιμο;
Διαβαστε ακομα: