Τα πρωτοσέλιδα κάνουν τη δουλειά τους. Μην ασχολείσαι. Το μαύρο παρουσιάζουν άσπρο. Μην τα λαβαίνεις υπ’ όψιν. Τι, δηλαδή, να αγνοήσουν την πελατεία τους; Πουλάνε χαχαχούα, ταρατατζούμ, όχι… προβληματισμό και κοινή λογική.
Ένα κουνούπι ήταν μπροστά στον Άρη η ΑΕΚ και τα πρωτοσέλιδα πανηγυρίζουν τη μεγάλη και κολοσσιαίο θρίαμβο. Σαλτάρει όποιος είδε το ματς. Για λύπηση ήταν η ΑΕΚ, έρμαιο στα πόδια των αντιπάλων στο β΄ημίχρονο, όπου κατακυριάρχησε ο Άρης
Ο εφιάλτης ξανακτύπησε. Μετά το 3-3 στο Ηράκλειο και το 1-3 στο Βόλο. Ίδιο πράμα. Και στα τρία παιχνίδια η ΑΕΚ προηγείται 2-0 και στη συνέχεια… αποχωρεί του αγωνιστικού χώρου. Παραδίδει στον αντίπαλο κλειδιά, μπρελόκ, ταυτότητα, διαβατήριο, σταυρουδάκι στο λαιμό, αλυσιδίτσα στον καρπό, μαζί και το σλιπάκι, και μένει τσίτσιδη.
Μόνο για ένα λόγο βρίσκεται στο γήπεδο η ΑΕΚ όταν αποφασίζει να κατσικωθεί στα γκολ της. Να βοηθάει τον αντίπαλο. Να μην κρατάει καθόλου τη μπάλα. Να κάνει λάθη. Μονόλογος οι γηπεδούχοι μετά το 0-3 της ΑΕΚ στον ΟΦΗ. Την πάτησε την ΑΕΚ ο Βόλος στο β΄ ημίχρονο.
Όποιος στέκεται στο τελικό σκορ, όποιος διαβάζει το παιχνίδι μόνο από το αποτέλεσμα, έχει άγρια μεσάνυχτα από ποδόσφαιρο. Καμιά σημασία που η ΑΕΚ, αφού γλύτωσε στο Βόλο, έκανε το 1-3 στο 99. Σημασία έχει ότι για μια ακόμα φορά, χθες με τον Άρη, η ΑΕΚ μοιρολατρική, έμοιαζε λες κι ήταν στο στημένη μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Διαβαστε ακομα: