Γέμισε το σύμπαν με τα ρεπορτάζ για το πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει τους τελευταίους μήνες ο Πελέ. Να το ξεκαθαρίσουμε. Κανένας Πελέ δεν είναι άρρωστος. Και πως είναι δυνατόν να βρίσκεται σε νοσοκομείο ένας ποδοσφαιριστής που με την αξία του έφτασε να κάθεται στο θρόνο του βασιλιά της μπάλας;
Δεν είμαστε στραβοί, να μη βλέπουμε εκεί στην κορυφή του πιο υψηλού βουνού τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή από καταβολής. Κι αν δεν είναι αυτός ο άξιος να φοράει το στέμμα, δεν θα τα χαλάσουμε. Δεν θα διαφωνήσουμε.
Πιθανόν ανώτερος του Βραζιλιάνου Πελέ να είναι ο Αργεντινός Μαραντόνα. Ο επίσης Αργεντινός Μέσι. Ο Πελέ, πάντως, ενθρονίστηκε στην εποχή του. Υστερώτερος είναι Ντιέγκο, και ακόμα αργότερα ο Λιονέλ. Τι, δηλαδή; Να συγκρίνουμε άτομα, απόλυτες αξίες σε διαφορετικές δεκαετίες; Όταν η μια δεκαετία είναι πιο προχωρημένη από την προηγούμενη;
Στο θέμα μας. Σήμερα ο γήινος Πελέ, όχι εκείνος του θρύλου, έχει καβαλήσει τα 80. Αύριο, λοιπόν, μεθαύριο θα πεθάνει. Ποιος; Ο θνητός ανθρωπάκος. Κανένας βασιλιάς δεν πεθαίνει. Αυτός που αγαπήθηκε στο γήπεδο.
Άνθρωπος είναι ο Πελέ. Με αδυναμίες. Μας είναι αδιάφορο. Αν ήταν- που ήταν- γλύφτης της εξουσίας. Αν έκανε – που έκανε- τρεις γάμους. Αδιάφορο. Αν αρρώστησε, αν κυκλοφορεί σε αναπηρικό καροτσάκι, αν κάνει ή όχι χημειοθεραπείες. Όλα αυτά δεν υπάρχουν. Δεν μας αφορούν. Όλα αυτά δεν αφαιρούν τίποτα από τον βασιλιά που αγαπήσαμε. Που τον κρατάμε στη μνήμη.
Διαβαστε ακομα: