Δεν θα σταματήσει ποτέ το παγκόσμιο ενδιαφέρον για την κορυφαία σύγκρουση Ανατολής και Δύσης από καταβολής. Για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, η οποία έθαψε ιστορικά τη μεγαλύτερη – σε έκταση κι όχι μόνο – αυτοκρατορία που γνώρισε η ανθρωπότητα. Η Περσία ήταν και γαμώ την πλανηταρχία στον αιώνα της. Ξέχνα τη μαλακία των αρχαίων Ελλήνων που έλεγαν το καραμπινάτο ρατσιστικό και φασιστικό ”Πας μη Έλλην βάρβαρος”.

Όποιος δεν είναι Έλληνας δεν είναι πολιτισμένος. Όλοι στη γη είναι της πλάκας, πρωτόγονοι, αμόρφωτοι και αστοιχείωτοι, με εξαίρεση εμάς τους Έλληνες.

Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Εκεί, στα Στενά, τελικά αποφασίστηκε να περιμένουν το βαρβάτο πολεμικό στόλο των εισβολέων. Αυτή ήταν η πρόταση του μέγιστου Θεμιστοκλή, να γίνει η δουλειά στη Σαλαμίνα. Και πέρασε του Αθηναίου αρχιναυάρχου. Του νικητή. Του θριαμβευτή. Οι άλλοι ναύαρχοι της ελληνικής πλευράς δεν ήταν και πολύ σόι.

Λέμε τι λένε οι ιστορικοί του καιρού εκείνου. Και ποιες είναι οι υστερότερες εκτιμήσεις των ειδικών. Οι Πέρσες είχαν πιο έμπειρους και καλύτερους πολέμαρχους στο νερό, σπουδαγμένους στις φιρμάτες στρατιωτικές σχολές της εποχής.

Τα φαντάρια, όμως, οι ναύτες στα καράβια των Περσών ήταν βήτα εθνικής. Όχι στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης ναυμαχίας. Και πολλοί Πέρσες η λεγεωνάριοι τους δεν ήξεραν να κολυμπούν! Βασικό αυτό. Σακατεύεται π.χ. ένα παπόρι ελληνικό, πέφτουν στη θάλασσα οι άνδρες του πληρώματος, και τους μαζεύουν σ’ άλλη τριήρη τα πατριωτάκια. Μέσα στη μπόρα και τον πανικό της μάχης πώς να γλυτώσει εκείνος που δεν πέρασε ποτέ από κολυμβητήριο; Θα το φάνε τα ψάρια.

Τριήρεις είχαν και οι Πέρσες, σχεδόν διπλάσιες στον αριθμό από τις 370 των Ελλήνων. Αν ο Θεμιστοκλής έκανε παιχνίδι με διπλάσια πολεμικά καράβια τότε πιθανότατα να μην κέρδιζε. Μη πούμε λεπτομέρειες στα πλάνα των δυο αντιπάλων. Η ευφυία του Θέμη ήταν να εφαρμόσει τέτοια τακτική που οι Έλληνες εύκολα να εμβολίζουν τα εχθρικά πλοία, ενώ τα περσικά σε κάποια φάση να αλληλοχτυπιόντουσαν. Και πράγματι το ένα έπεφτε πάνω στο άλλο.