Αθήνα, 2016. Σάββατο μεσημέρι, συνάντηση μετά από πολλά χρόνια δύο παλιόφιλων, σε επώνυμο καφέ των βορείων προαστίων. Σε κάποια στιγμή, ο διαμένων χρόνια στο εξωτερικό λέει στον προαστιακό:
-Ρε, Βασίλη, περπάτησα κανά δεκάλεπτο πριν έρθω και σα να με κοιτούσαν περίεργα κάποιες κυρίες… Ποτέ δεν αισθάνθηκα γόης, ότι αρέσω, ότι κάνω γκελ στις γυναίκες.
“Μιλάς έτσι, γιατί δεν μένεις στην Αθήνα…” τον κόβει ο άλλος με μισό χαμόγελο. ”Τα πράγματα, Τζίμυ, έχουν αλλάξει στην Ελλάδα. Η πείνα υποχρεώνει γυναίκες να κάνουν βίζητες. Ψάχνονται και παντρεμένες, ουδεμία σχέση έχουσα με πορνεία… ”.
Πάνω στη κουβέντα, ο Βασίλης του περιγράφει ένα πρόσφατο επεισόδιο: ”Συναντώ τυχαία μια γνωστή, την Κούλα, πενηντάρα, της ηλικίας μου, ζωντοχήρα εδώ και τρία χρόνια. Την τσεκάρω να κοζάρει την κοστουμιά μου, το πατούμενο του, να με κοιτάει διαφορετικά.
– Είσαι φτιαγμένος οικονομικά, Μπίλυ ή μου φαίνεται… , μου λέει περιπαικτικά η Κούλα.
”Το κατά δύναμιν… ”, της κάνω, είμαστε ακόμα όρθιοι. ‘
– Δεν έρχεσαι στο σπίτι, Βασίλη, να σου κάνω μια σπέσιαλ μακαρονάδα; Τι άλλο, σκέφτηκα, παρά μια ερωτική πρόσκληση. Γιατί, όχι; Ψιλοσιτεμένη, αλλά καλοφτιαγμένη ακόμα η Κούλα.
Πάω, που λες, για φαγητό στην Κούλα, και στο πολύ γρήγορα φέρνει την κουβέντα στις… δυσκολίες της. Ότι δεν τα φέρνει βόλτα και μου δείχνει τι έχει να πληρώσει στην ΔΕΗ, στην ΕΥΔΑΠ, για το ένφια, το ένα και το άλλο.
“Ρε, Κούλα, με κάλεσες να φάμε, να θυμηθούμε τα παλιά ή να μου δείξεις τους λογαριασμούς σου;”
Τελικά, επιτόπου την έκανε γυριστή, έκοψε την κουβέντα για τα χρέη της και τις υποχρεώσεις της και βρεθήκαμε στο κρεβάτι. Άλλο πράμα η Κούλα! Κι εγώ πριν φύγω της ξηγήθηκα κύριος.
”Κούλα, δώσε μου τον λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ, θα τον πληρώσω εγώ. Και που ‘σαι, Κούλα. Καθυστέρησε το λογαριασμό της ΔΕΗ, θα περάσω την άλλη εβδομάδα να σε ξαναδώ… ”.
Διαβαστε ακομα: