Αφού τη βρήκαν τη μηχανή, αυτή δεν θα σταματήσει ποτέ. Λέω, για να μπούμε στο θέμα, περί γκάλοπ. Που κάθεται η βελόνα κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα, ανάλογα με τις προτιμήσεις της πελατείας. Τόσο χθες, τόσο σήμερα η κυβέρνηση, τόσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και τα νούμερα όλο αλλάζουν και όλο τα πράγματα παραμένουν τα ίδια. Και πως είναι δυνατόν να αλλάξουν όταν ο λαός είναι ο ίδιος.

Η πιο μεγάλη απάτη που αναδεικνύεται με τα γκάλοπ είναι εκείνη στο ερώτημα ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός. Απάτη και ύβρις και γελοιοποίηση της λεγομένης δημοκρατίας. Δηλαδή, τι; Το πως διαχειριζόμαστε τα πράγματα, το που πάμε, εξαρτάται και από το ποιος είναι ο πρωθυπουργός. Τότε δεν χρειαζόμαστε να αλλάξουμε μυαλά. Να βελτιώσουμε τις δομές. Να κάνουμε εγχείρηση στην παιδεία μας, στην κουλτούρα μας, στη συμπεριφορά μας. 

Ψηφίζουμε τον… καταλληλότερο πρωθυπουργό και καθαρίσαμε. Είτε είναι αυτού, είτε άλλου κόμματος. Το φάρμακο. Η λύση. Ο καταλληλότερος κυβερνήτης! 

Άντε να βάλεις την αλήθεια και την πραγματικότητα για να ξεφτυλίσεις το ψέμα των γκάλοπ. Ότι ο κόσμος δεν είναι σε θέση, πρακτικά και λογικά, να εκτιμήσει το κάθε κόμμα, αλλά και την αξία και την προσφορά του κάθε πρωθυπουργού. Η άποψη, η ψήφος αυτών που μετακινούνται από κόμμα σε κόμμα επηρεάζεται εκατό τα εκατό από τις… εντυπώσεις. Την εικόνα που δημιουργούν έτσι ή αλλοιώς τα κόμματα με τις καθημερινές τους κόντρες. Με το θέατρο που παίζουν.