Είναι περισσότερο από τριάντα χρόνια, πόσο ακριβώς δεν έχει σημασία. Αρχές δεκαετίας του ’90, ο αντένας έχει μια δήθεν σατιρική εκπομπή και την παρουσιάζουν οι άγνωστοι Πέτρος Φιλιππίδης και Ελένη Ράντου. ‘’Αυτά ΔΕΝ είναι τα νέα του αντένα’’ είναι ο τίτλος της εκπομπής, μια παρωδία του καθημερινού βραδυνού δελτίου ειδήσεων. Όλα τα λεφτά είναι ο ασχημομούρης Φιλιππίδης.
Ασυγκράτητη ενέργεια στην παρουσία του Φιλιππίδη μπροστά στην κάμερα. Έλεγε τα λόγια του και πέταγε φωτιές. Χειρονομίες και μορφασμούς στο πρόσωπο με αυθορμητισμό, αδύνατον να προέβλεπε το σενάριο τέτοια εκρηκτικότητα. Κέρδιζε τον τηλεθεατή με τη μια. Και που κατέληξε ο άνθρωπος; Στη μπουζού.
Καλά του κάνανε. Του αξίζει η τιμωρία και ακόμα χειρώτερα να πέσουν στο κεφάλι του. Παλιάνθρωπος είναι, παλιοχαρακτήρας. Η επίθεση ενάντια στον ηθοποιό είναι μεγαλύτερης και πιο έντονη από την ημέρα που τον έβαλαν φυλακή. Τον λυπάσαι, κύριος;
Δεν λυπάμαι κανέναν. Καταγράφω το φαινόμενο. Να βγαίνει η λύσσα η κακή μετά την κηδεία. Μετά τη σφαγή. Μετά τη ξεφτύλα. Αυτό θα πει φυλακή. Η ισοπέδωση η κοινωνική. Το τέλος συνήθως και της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής του κατηγορουμένου. Έτσι πάει. Όλοι, μέσα και οι πολύ δικοί του, τον βλέπουν πια με άλλο μάτι. Τον ξεγράφουν σχεδόν. Ιδιαίτερα αν είναι πράγματι ο κακός του έργου. Αν πράγματι έχει διαπράξει αυτά που τον κατηγορούν.
Απίθανο να τον ξαναδούμε όπως στη φώτο. Πριν περάσει την πόρτα της φυλακής ο Φιλιππίδης,λένε, σκέφτηκε να αυτοκτονήσει. Δεν αποκλείεται. Είτε διότι μετάνοιωσε, είτε διότι δεν αντέχει, δεν μπορεί να δεχτεί ότι κατέληξε πίσω από τα σίδερα
Διαβαστε ακομα: