Κάποιος Ντούσκος από τα Γιάννενα μεριά πήρε χρυσό, παρακαλώ, μετάλλιο στους ολυμπιακούς αγώνες της πανδημίας. ”Κάποιος” ο χρυσός ολυμπιονίκης; Κάποιος, βέβαια. Δεν καταλάβατε, όμως!

Όταν έναν ολυμπιονίκη τον χαρακτηρίζεις ”κάποιον”, τότε δεν μειώνεις εκείνον, αλλά τους πάντες εκτός απ’ εκείνον. Εκτός κι εκείνους που δεν ασχολούνται με τον αθλητισμό. Και με την κωπηλασία.

Μέχρι τη στιγμή που ανέβηκε στο υψηλώτερο σκαλί του βάθρου ο υπέροχος Στέφανος Ντούσκος πόσοι τον ήξεραν στην Ελλάδα; Πόσοι είχαν διαβάσει το όνομα του στα μμε. Ποιος από τους χορηγούς, από τις εταιρείες που ψαρεύουν ρεκλάμα με αφορμή τους ολυμπιακούς, πόνταραν στον… κάποιον Ντούσκο;

Πόσοι γνωρίζουν – και δεν το σχολιάζουμε αυτό επικριτικά – τι είναι μονό σκήφ. Πόσοι γνωρίζουν ότι ο ολυμπιονίκης του Τόκυο από την τετράκωπη άλλαξε και πήγε στο σκηφ; Πόσοι γνωρίζουν ότι ο Ντούσκος, μόνο αυτός, ήλπιζε στο χρυσό και δεν φανέρωνε σε κανέναν την αισιοδοξία του για την υπέρτατη διάκριση.