Μη μπερδεύουμε τη Δικαιοσύνη με το Δίκαιο. Και μη μασάμε αυτό που λένε κάποιοι, είτε το εννοούν, είτε όχι, ”Εμπιστευόμαστε τη δικαιοσύνη… ”. Ο καθένας λέει ό,τι τον βολεύει. Ό,τι τον εξυπηρετεί. ”Εχει τη σκοπιμότητα του να το λέει ο δικηγόρος, ο κατηγουρούμενος, ο όποιος.
Άλλο δικαστής, άλλο δικαιοσύνη. Ο δικαστής αποφασίζει, όχι η… δικαιοσύνη. Αυτή είναι τυφλή, ενώ ο διακαστής βλέπει. Αν δεν έβλεπε δεν θα ήταν σε θέση να δικάσει. Να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη. Και βλέπει, και ακούσει ο δικαστής.
Δυο συνταξιούχοι δικαστές, εισαγγελικοί λειτουργοί, επιλέγησαν για την Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος. Περιττό να αναφέρουν ”του βρώμικού” χρήματος. Εκτός αν το κράτος ενδιαφέρεται και για το ξέπλυμα του καθαρού, του νόμιμου χρήματος.
Ο ένας από τους δυο είχε μαζέψει την Χρυσή Αυγή. Τους τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί τους Κασιδιάρηδες και επόμενο ήταν να τους τελειώσουν. Ο άλλος είναι χρόνια στο Πόθεν Έσχες στην Βουλή. Υποφέρει η Ελλάδα από το μαύρο χρήμα. Το ίδιο κάθε χώρα μικρού μεγέθους. Απεναντίας, είναι δύσκολο, είναι πολύ μικρά τα περιθώρια στις μεγάλες χώρες να κινείται το παράνομιο, το αφορόλογητο χρήμα. Και η δουλειά δεν πέφτει μόνο στα καθαρά χέρια των δικαστών, αλλά κυρίως των πολιτικών.
Διαβαστε ακομα: