Το συνέδριο του κόμματος. Ποιανού κόμματος; Ένα είναι το κόμμα. Και για ποιο λόγο έγινε το συνέδριο; Για την καθοδήγηση του εργατικού κινήματος στην πάλη για τον σοσιαλισμό και τον κομουνισμό. Λέμε ανέκδοτα;
Λέμε, σκέτα παπαγαλάκια ό,τι λέει το κόμμα. Ο καθοδηγητής του λαού, και δεν λέμε ό,τι θέμε, του εργατικού λαού. Μήπως λέμε παταμύθια; Ούτε ανέκδοτα, ούτε παραμύθια. Υπάρχει πάντα το εργατικό κίνημαμ όπως υπάρχει η πάλη. Δεν είναι φανταστικά αυτά, είναι πραγματικά.
Το παλεύουν τα μέλη του κόμματος. Μια ζωή. Μια αιωνιότητα. Στον αγώνα και το συνέδριο του κόμματος. Οι εργασίες του συνεδρίου. Εργασία είναι για τον συνεπή κομουνιστή να μιλάει. Να σκέφτεται. Να συντάσει θέσεις. Απόψεις. Να κάνει εκτιμήσεις της πορείας στο αύριο.
Συνέδριο δεν νοείται χωρίς θέσεις. Οι εργασίες, λοιπόν, του κόμματος και του συνεδρίου αγορούν θέσεις. Τις οποίες πληροφορείται αυτοί που ψηφίζουν και αυτοί που δεν ψηφίζουν το κόμμα, κι έτσι πάει μπροστά το όνειρο.
Ευκολο να πει κάποιος ότι οι άνθρωποι είναι απατεώνες. Ότι το ξέρουν πολύ καλά πως όλα όσα σαλιαρίζουν μια ζωή είναι ψέματα. Έχουν άγρια μεσάνυχτα όσοι τα λένε αυτά. Ότι λένε οι κομουνιστές μέλη του κόμματος τα πιστεύουν. Είναι σίγουροι ότι βοηθάνε το εργατικό κίνημα.
Είναι γραφικοί. Είναι εκτός πραγματικότητας. Ζούνε στον αιώνα τους, εκατό, διακόσα χρόνια πριν. Όχι, όμως, απατεώνες, ψεύτες, παραμύθηδες.
Διαβαστε ακομα: