Φασίστας είναι αυτός που δεν δέχεται την άποψη του αλλουνού. Το να διαφωνει για τη μαλακία που πιστεύει ο άλλος δεν υπάρχει πρόβλημα. Το φασιστικό είναι να κυνηγάει τον άλλον για την πίστη του, την ιδεολογία του, τη στράτευση του σ’ άλλο κόμμα, σ’ άλλο κίνημα, σ΄ άλλη θρησκεία. Και το άλλο είναι το και γαμώ το φασιστικό: Όχι απλά να θεωρεί το τέλειο και αναγκαίο αυτό που ο φασίστας ακολουθεί, αλλά να καταριέται τον άλλον επειδή δεν συμφωνεί μαζί του.

Φασιστική συμεριφορά είναι να κατηγορείς και κάποιον φασίστα. Κάποιον ο οποίος δημόσια παραδέχεται ότι ιδεολογικά είναι φασίστας. Για να συνεννοούμαστε με τους απατεώνες. Ο απόλυτος γασισμός είναι να φτύνεις τον άλλον γι’ αυτό που είναι. Γι’ αυτό που ο ίδιος είναι περήφανος.

Το ιερατείο του χριστιανισμού, ενός κομματιού του χριστιανισμού, για να κάνουμε ταμείο, διότι η κάθε θρησκεία διαθετει διάφορα και διαφορετικά μαγαζιά και παραμάγαζα. Το ιερατείο, λοιπόν, αποκάλεσε ”Αποστάτη” και ”Παραβάτη” και ”Ειδωλολάτρη” τον Ιουλιανό. Ένα σπουδαίο Έλληνα στο πνεύμα και μεγάλο αυτοκράτορα που τον φάγανε μπαμπέσικα στα 32 του χρόνια. 

Από που κι ως που… αποστάτης ο Ιουλιανός; Δεν ήταν χριστιανός! Δεν είχε καμιά απόσταση από τη δική του πίστη, τη θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων. Αποστάτες είναι οι χριστιανοί που έχουν κωλομπαρέψει τη πίστη τους, αφού άλλα ισχύουν σήμερα, σε απόσταση μ’ αυτά που πρέσβευαν οι άγιοι πατέρες τους. Παραβάτης και ειδωλολάτρης, ο ορισμός του ειδωλολάτρη είναι ο χριστιανός που προσκυνάει τις εικόνες και έχει απροκάλυπτα υιοθετήσει ειδωλολατρικά δρώμενα προγουμένων θρησκειών τις οποίες αντιτάχθηκε και με πολέμους, όχι μόνο με το Λόγο του Χριστού.

Ο Ιουλιανός γεννήθηκε το Νοέμβριο του 331 και βρήκε το θάνατο το 363, σα σήμερα 26 Ιουνίου, από δόρυ όχι εχθρικό. Παλλήκαρος, μυαλωμένος, νταής κι άτομο της μελέτης. Σκοπός ζωής να ξαναζήσει η ανθρωπότητα τη λαμπρότητα της κλασικής αρχαιότητας. Και για να συμβεί αυτό χρειαζόταν να επιστρέψει στο δωδεκάθεο.

Γιός του αδελφού του Μεγάλου Κωνσταντίνου, του Κωνστάντιου, ο Ιουλιανός ήταν πέρα για πέρα πετυχημένος αυτοκράτορας. Η Ιστορία τον στεφανώνει μόνο με επαίνους. Ήταν μεταρρυθμιστής, δεν άγησε τα πράγματα όπως είναι, αλλά προσπάθησε να τα βάλει στο σβστό δρόμο. Και παικταράς ως στρατιωτικός. Δυό χρόνια, όσο ήταν αυτοκράτορας, κράτησε μακριά από τον Ρήνο τα βαρβαρικά γερμανικά φύλα.