Το λέμε απότομα και από την αρχή. Καμιά σχέση με το παιχνίδι, με ό,τι συνέβη στο γήπεδο, το τελικό αποτέλεσμα. Η ισοπαλία 1-1 ανάμεσα σε Ισπανία και Πολωνία. Κακώς να τους χαρακτηρίσουμε αντιπάλους, διότι η Πολωνία, τι κρίμα, δεν ήταν η ομάδα που ζήτησε αποτέλεσμα. Που διεκδίκησε κάτι από την Ισπανία. Ππθ, τέλος πάντων, κάτι ήθελε να δείξει.

Η μπάλα ήταν συνεχώς στα πόδια των Ισπανών. Οι οποίοι έπαιζαν μόνοι τους, χωρίς αντίπαλο. Τους άφηναν εντελώς ελεύθερους, δεν τους μάρκαραν καν οι Πολωνοί. Οι οποίοι Πολώνοί αποσυρμένοι πίσω, πολύ πίσω περίμεναν τους ”αντιπάλους” και αν είχαν επαφή με το τόπι, το έδιωχναν αμέσως και στα τυφλά.

Όχι πως ήταν κάτι το αξιόλογο η Ισπανία. Απεμαντίας ”προσαρμόστηκε” σ’ αυτήν τη ψευδαίσθηση της κατοχής και της ”υπεροχής”. Τελικά, με το κεφάλι ισοφάρισε ο Λεβαντόφσκι (φώτο), ενώ ο του ΠΑΟΚ Σφιντέρσκι (δίπλα στον σκόρερ) είχε σουτ στο δοκάρι.

Για μια φορά ακόμα επιβραβεύτηκε η αναξιοκρατία, στοιχείο που χαρακτηρίζει το ποδόσφαιρο. Το παιχνίδι που ευνοεί την αναξιοκρατία. Να μην κερδίζει ο καλύτερος. Να μη χάνει ο κατώτερος. Η ομάδα που αδιαφορεί για την αγωνιστική της αναξιοπρέπεια, όπως η Πολωνία. Και στο τέλος,αφού προκάλεσε με το εντελώς αρνητικό της παιχνίδι, προκάλεσε και με το να πανηγυρίζει το ”Χ”.