Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Πονηρός είναι όποιος με κάθε τρόπο χρησιμοποιεί το ποδόσφαιρο για να περάσει… μηνύματα εξωποσφαιρικά. Ακόμα και για καλό σκοπό. Προκειται για καπηλεία καραμπινάτη, που γίνεται διότι το ποδόσφαιρο έχει πανίσχυρη επικοινωνιακή δυναμική.
Αφορμή οι χαρακτηριζόμενοι φασίστες ή ακροδεξιοί… ποδοσφαιρόφιλοι στην Ουγγαρία που έκαναν πράγματι εντυπωσιακή παρουσία στο γήπεδο, την πρεμιέρα της εθνικής με την Πορτογαλία. Το ζήτημα δεν είναι πολιτικό ή ιδεολογικό, τέτοιο είναι μόνο για τους… αντιφασίστες και τους αντιακροδεξιούς. Με μια κουβέντα, είναι γελοίο να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την αγάπη για τη μπάλα ή την ομάδα οι κάθε οπαδοί του Χίτλερ ή του Στάλιν, του Τσε Γκεβάρα ή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι. Τέλος. Είναι και θέαμα ανάλαφρο, διασκέδαση χωρίς βαρειά νοήματα, φιλοσοφικά, υπαρξιακά. Τελεία και παύλα. Κι έρχεται ο μπαγάσας και ζητάει από τους… ”φιλάθλους” να δώσουν αίμα, να ψηφίσουν τον τάδε δήμαρχο, να κάνουν εκστρατεία καθαρισμού σε παραλία ή δάσος. Και ο τύπος, ο πονηρός, πουλάει παραμύθι ότι η δική του ομάδα έχει… ”φιλάθλους” φιλάνθρωπους, ευαίσθητους κοινωνικά, και πολιτικά ώριμους, δημοκρατικούς και προοδευτικούς.
Ανοησίες. Αυτή είναι η ουσία του πράγματος. Ανοησίες και γελοιότητες. Το μόνο που αξίζει χειροκρότημα μια ΠΑΕ που παραμύθι φούρναρης υποχρεώνει τους ποδοσφαιριστές της να πάνε επίσκεψη σε ορφανοτροφείο ή να φιλήσουν το χέρι μητροπολίτη, είναι να… εκπαιδεύσει τους οπαδούς να έχουν στο γήπεδο συμπεριφορά πολιτισμένου θεατή. Να μη χυδαιολογούν, να ξεφεύγουν σε επεισόδια βίας από τη… μεγάλη αγάπη για την ομαδάρα.
Διαβαστε ακομα: