Ακριβώς την στιγμή που το αναίσθητο σώμα του συμπαίκτη του έπεσε με το πρόσωπο στο χορτάρι, αναδεύτηκαν στην επιφάνεια μνήμες αρχέγονες, ξεχασμένες θαρρείς, αλλά χτυπημένες με πυρωμένο σίδερο στο συλλογικό μας υποσυνείδητο.
Ο Δανός πολέμαρχος, παρακινούμενος από το βάρος της ευθύνης του αρχηγού και τις πατρογονικές εντολές των Βίκινγκς προγόνων της φυλής του, έτρεξε πρώτος πάνω από τον πεσμένο συμπολεμιστή του, έδωσε ο ίδιος την μάχη να τον κρατήσει μακριά από τα χέρια του Χάροντα, ζήτησε από όλους τους υπόλοιπους να σχηματίσουν ζώσα ασπίδα γύρω του (φώτο) και να τον προστατεύσουν, έμεινε εκεί μέχρι να σιγουρευτεί ότι ο κίνδυνος πέρασε, μαζί με όλους τους στρατιώτες του, που δεν είχαν τη δύναμη να δουν το θάνατο κατάματα όπως αυτός και στο τέλος πήγε πρώτος στη γυναίκα του πολεμιστή της φυλής του για να της δώσει θάρρος και παρηγορία. Η Βαλχάλα θα περιμένει για πολύ καιρό ακόμα να υποδεχθεί τον Έρικσεν.
Ο αρχηγός των Βίκινγκς, σε μια σπάνια κινηματογραφημένη στιγμή, έδειξε τι σημαίνει να είσαι αρχηγός και από τι μέταλλο πρέπει να είσαι φτιαγμένος.
Στο δικό μας χωροχρόνο μαθαίνουμε από τα μικράτα μας την μάχη που έδωσε ο Αίαντας, ο πρώτος των Αχαιών, απουσία του Αχιλλέα, για το σώμα του Πατρόκλου σε κύκλο με τους πολεμιστές του, σε μία από τις πιο ανατριχιαστικές στιγμές της Ιλιάδας και της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Και μετά διαβάζουμε στον Πλάτωνα για την ιδανική Πολιτεία στην οποία, κάποτε, οι φιλόσοφοι θα βασιλεύσουν.
Και να τώρα, χιλιάδες τόσα χρόνια μετά, βγαλμένος λες από την αχλή του μύθου, έρχεται αυτός ο πολέμαρχος των Βίκινγκ για να αποδείξει ότι, τίποτε δεν έχει αλλάξει. Και ότι όπως και στις αγέλες των λύκων, έτσι και στα αποδυτήρια μίας ομάδας, αλλά και σε ένα πλοίο που περνάει τον μανιασμένο Ατλαντικό, η ανάδειξη και επικράτηση του αρχηγού είναι μία διαδικασία φυσικής επιλογής.
Θα περάσουν ακόμα καμιά δεκαριά αιώνες μέχρι να φτιαχτεί, αν γίνει ποτέ, η Πολιτεία που φαντάστηκε ο Πλάτωνας. Μέχρι τότε, άντρες με ατσάλινους γενετήσιους αδένες, όπως ο Σίμον Κιάερ, θα είναι οι αρχηγοί της φυλής μας.
Διαβαστε ακομα: