”Αυτός είναι ο κατάλληλος προπονητής”. Τι είναι τούτο, παρακαλώ, σχόλιο ή σπάτουλα; Δεν πρόλαβε να γίνει γνωστή η συμφωνία της ΠΑΕ με τον νέο τεχνικό, και πετάγεται σαν πορδή με αποκρουστική οσμή και υπογράφει ανάλυση βαρειά όσο ζυγίζει το υλικό από τον απόπατο τριών λόχων στρατοπέδου.
”Αυτός είναι ο προπονητής που χρειαζόταν η ομάδα. Μ’ αυτόν, επιτέλους, θα γυρίσει σελίδα η ομαδάρα. Αυτός έχει τα πλάνα που θα βάλουν την ομάδα στο δρόμο της Ιστορίας της”.
Τέτοιες μπούρδες λένε και γράφουν. Είτε προσελήφθη αυτός που προσελήφθη ή κάποιος άλλος στη θέση του. Το ποίημα είναι γνωστό και μ’ αυτό ακριβώς είχε στεφανωθεί ο προηγούμενος προπονητής. Εκείνος ο οποίος απολύθηκε ως αποτυχημένος.
Σε ποιον απευθύνεται η… ”κριτική” σχετικά με την αξία και την ποιότητα του νέου προπονητή; Στον κόσμο της ομάδος. Στους οπαδούς της. Να, γιατί απουσιάζει η ψυχραιμία. Και η λογική. Δεν υπάρχει ακροατήριο που θέλει να ακούσει το σωστό. Η γνώμη του ειδικού ή του δημοσιογράφου – κι αυτός ειδικός είναι – έχει σκοπό να δώσει ελπίδες. Δεν υπάρχουν αυτιά να ακούσουν… κάτι άλλο.
Ο νέος προπονητής θα υπογράψει συμβόλαιο διετές. Καμιά σημασία έχει η διάρκεια στα χαρτιά. Αφού κανένας δεν γνωρίζει, δηλαδή δεν είναι προβλέψιμο πότε θα τον σουτάρουν. Σε τρεις μήνες, σε έξι, σ’ ένα χρόνο. Αν θα πετύχει και του ανανεωθεί το συμβόλαιο ή θα προτιμήσει άλλη ομάδα.
Κανένας δεν σχολίασε ως άστοχη και ανόητη την επιλογή του προηγούμενου προπονητή. Και του προ- προηγούμενου. Κανένας δεν έκανε τον κόπο να ψάξει γιατί… αποδείχθηκε(;) ανίκανος ο προηγούμενος. Ποιος ασχολείται με τον χθεσινό που μοιάζει απλά με πολυκαιρισμένη μπύρα χωρίς αφρό. Με φαγητό πολλών ημερών έξω από το ψυγείο.
Με τον νέο προπονητή μια καινούργια ζωή αρχίζει στην ομάδα, τόσο παλιά όπως οι προηγούμενες.
Διαβαστε ακομα: