Θα περάσουμε απόψε στον τελικό; Έχω την αγωνία μου με την γιουροβίζιον. Με το διαγωνισμό τραγουδιού, όπου παίζουν κι άλλα πραγματάκια πέρα από την αξία του τραγουδιού. Στην πραγματικότητα ουδείς ασχολείται με το τραγούδι σ’ αυτήν την πολύχρωμη και πολυτελείας γυφτοπανήγυρι. Κανένα τραγούδι που αξίζει, κανένας συνθέτης που σέβεται τον εαυτό του, που ποντάρει στην ποιότητα του, δίνει εξετάσεις στην eurovision. Αλλοίμονο.
Το τραγούδι, λοιπόν, το κάθε τραγούδι θα ανέβει στη σκηνή με την αγωνία να… αναδειχθεί από το σκηνικό του, τους φωτισμούς, τη χορογραφία, τα κοστούμια της τραγουδιάρας και των χορευτών. Ποιος στίχος και ποια μουσική; Η προαπάθεια των συντελεστών είναι να εντυπωσιάσει η αρκουδιά. Το τρίλεπτο της αρκουδομαχίας στην πίστα.
Την αγωνία μου την έχω, όμως. Δεν το κρύβω. Αν η ελληνική συμμετοχή περάσει απόψε στον Β’ ημιτελικό και το Σαββάτο πάρει την πρώτη θέση. Τι θα επακολουθήσει; Εδώ είναι η αγωνία, κάτι περισσότερο από περιέργεια. Η πρόεδρος της δημοκρατίας, η κυρία Σακελλαροπούλου θα μιλήσει για εθνική επιτυχία, όπως έκανε προκάτοχος της. Θα καλέσει στο προεδρικό μέγαρο τη μεγάλη νικήτρια Stefania Λυμπερακάκη με το Last Dance;
Διαβαστε ακομα: