Αυτά που κάνει ο Ολυμπιακός δεν είναι σωστά. Δίκαια. Έχει ηθική υποχρέωση να συμπεριφέρεται ίσα κι όμοια απέναντι στους παραδοσιακούς του αντιπάλους. Πρώτος είναι, καλύτερος είναι, δεν αμφισβητείται η αγωνιστική του ανωτερότητα, άρα είναι καταδικαστέες οι… χάρες που κάνει επιλεκτικά. Άλλον να τον κερδίσει με πολλά γκολ, άλλον να μην του βάζει όσα μπορεί.
Συγκεκριμένα πράγματα. Ο πρωταθλητής κέρδισε εκτός έδρας 5-1 την ΑΕΚ και χθες μόνο 4-1 τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Σε παιχνίδι επίσης για τα play-off στις 4 του περασμένου Απριλίου ο Ολυμπιακός τελείωσε με 4-0 το πρώτο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ, αλλά χθες έμεινε στο 3-0 με τον Παναθηναϊκό. Γιατί αυτή η εύνοια στον ”αιώνιο αντίπαλο”, ο οποίος για τον πρωταθλητή είναι πλέον ένας εύκολος αντίπαλος. Το 4-1 είναι η μεγαλύτερη νίκη του Ολυμπιακού στην Ιστορία του πρωταθλήματος, μέσα στο ναό του Παναθηναϊκού.
Να σταματήσουμε το μαύρο ή κρύο χιούμορ και να μιλήσουμε σοβαρά. Πολύ σοβαρά. Τι 4-1, τι 5-1, καμιά διαφορά. Σημασία έχει ότι η χθεσινή βαρειά ήττα έχει τα… καλά της για τον Παναθηναϊκό. Αν πραγματικά, λοιπόν, το αφεντικό της ΠΑΕ θέλει η ομάδα να ξαναγίνει Παναθηναϊκός, τότε θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από ασπιρίνες και… ξόρκια.
Καλό, πολύ καλό το 4-1 στη Λεωφόρο διότι η αλήθεια της ιστορικής ήττας δείχνει την πραγματικότητα. Και από μια άποψη εκβιάζει να ληφθούν αποφάσεις, που δεν έχουν σχέση με… ελπίδες, με αισιοδοξία και παραμύθι φούρναρης μια… ακόμα νέα αρχή στα λόγια. Αποφάσεις, αν ο Παναθηναϊκός θα βάλει στόχο να σταθεί στη ζυγαριά απέναντι στον… πρώην ”αιώνιο αντίπαλο” ή θα βάλει πλάνο πενταετές χωρίς στόχο να κάνει πρωταθλητισμό.
Διαβαστε ακομα: