Η ιστορία είναι γνωστή, δεν συμπεριλαμβάνεται στη ύλη μαθημάτων του σχολείου μας. Κολοκοτρώνης και ο Αλβανός άρχοντας Αλή Φαρμάκι ήταν αδελφοποιτοί. Είχαν αλλάξει αίματα, άρα ήταν ορκισμένοι φίλοι μέχρι θάνατο. Στη δύσκολη του ενός είχε ηθική υποχρέωση να προστρέξει για βοήθεια ο άλλος.
Άνοιξη του 1808 ο Αλή Φαρμάκι αρνείται να παρουσιαστεί στο νέο Μοριά βάλεση, στο νέο τοπάρχη της Πελοπονήσου, που διόρισε ο επίσης Αλβανός Αλή Πασάς, γενικός κουμανταδόρος στην Ελλάδα για λογαριασμό του σουλτάνου. Στον Βελή, τον γιο του Αλή Πασά και εραστή της κυρά-Φροσύνης.
Επόμενο ο Βελής να πολιορκήσει τον Πύργο του απείθαρχου Φαρμάκι, ο οποίος κάλεσε από την Ζάκυνθο τον Κολοκοτρώνη. Με 17 δικούς του, μέσα και οι Νικηταράς, Νικόλαος Πετμεζάς, ο μέγας, ο Νο 1 του ξεσηκωμού του 1821, μπαίνει στον Πύργο και τον κρατάει άπαρτο για δυο μήνες. Τελικά, επήλθε συμφωνία ανάμεσα στις δυο πλευρές, αλλά ο Φαρμάκι δεν δεχόταν με τίποτα να παραδώσει στον Βελή τον Κολοκοτρώνη, ο οποίος επέστρεψε στη Ζάκυνθο.
ΑΝΗΨΙΟΣ: Κρίμας, όπου δεν είσαι Τούρκος. Μέγας αφέντης θα γινόσουν.
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Αν γενώ Τούρκος θα με σουνετεύσουν (Περιτομή στο πέος).
ΑΝΗΨΙΟΣ: Βέβαια.
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Εμάς όταν μας βαπτίζουν μας κόβουν από τα μαλιά της κεφαλής τρίχες και ταις βάνουν εις το εικόνισμα του Χριστού. Αν γίνω Τούρκος, εις τον άλλον κόσμο θα με τραβούν ο Χριστός από τα μαλιά και ο Μωάμεθ από την ψολή και δεν θέλω να βάλω εις παρόμοια διαφορά δυο τέτοιους προφητάδες.
Την ιστορία αυτή τη διηγήθηκε ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης.
Διαβαστε ακομα: