Το μήνα Φεβρουάριο στην Αττική έγιναν συνολικά 79 δημόσιες συγκεντρώσεις και πορείες, από τις οποίες οι 63 ήταν στο κέντρο της Αθήνας. Για ποιο λόγο; Άκυρον το ερώτημα. Όταν κάποιοι βγαίνουν στο δρόμο να κάνουν διαδήλωση, γιατί έχουν ανάγκη, το ζητάει ο οργανισμός τους να διαμαρτυρηθούν, είναι ανόητο να τίθεται το ερώτημα ”Γιατί;”. Γιατί κλάνει το γατί.
Το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου οι πορείες στην Αττική ήταν 41, από τις οποίες οι 30 στο κέντρο της Αθήνας. Για ποιο λόγο σε μέρες πανδημίας και lockdown παρατηρείται το φαινόμενο των… λαϊκών εξεγέρσεων και καταδίκης γι αυτό και για εκείνο; Για ψύλλου πήδημα, να κάνουμε ταμείο.
Υποτίθεται ότι ο λαός αντέδρασε μέσω των… διαδηλωτών ή οι διαδηλωτές εκφράζουν τον… λαό, διότι μπάτσος κοπάνησε κάποιον στην πλατεία Νέας Σμύρνης ή για συμπαράσταση στον απεργό πείνας Κουφοντίνα. Δεν υπάρχουν αυτά. Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι ψοφάνε να εκφραστούν μαζικά, αγωνιστικά, αντικρατικά, αντικυβερνητικά. Αυτή είναι η αλήθεια. Και ψάχνουν την ευκαιρία. Και δεν χάνουν την ευκαιρία.
Αυτή η… ευαισθητοποίηση δεν χαρακτηρίζει μόνο κάποιους μαχητικούς πολίτες της Ελλάδος. Έτσι συμβαίνει και στην Ιταλία, την Γαλλία, την Ισπανία, και σ’ άλλους θερμόαιμες μειοψηφίες αλλοδαπών. Σε άτομα που θαρρούν πως κρατούν γερά και υψηλά τα ιδεώδη της δημοκρατίας, κι αλλοίμονο αν έλειπαν αυτοί.
Διαβαστε ακομα: