Την έχουν πέσει άγρια και κάργα χοντρά σ’ αυτή την ιστορία της ”σεξουαλικής παρενόχλησης”, όπως την λένε πικάντικα και κυριλάτα. Λέω για τα λεγόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έχουν στήσει το έργο στη σέντρα και του δίνουν να καταλάβει. Χωρίς σου ξου μου καταξεφτυλίζουν- και το φχαριστιέται πολύ κόσμος- τα αντράκια παλαιάς κοπής. Που δεν είναι απλά παλαιάς, αλλά πολύ παλαιάς, μα πάρα πολύ παλαιάς, μέχρι που φτάνει η χάρη τους στους αιώνες της σπηλιάς.
Τις εποχές που οι άνθρωποι ζούσαν στις σπηλιές και ο άντρας όταν του ερχόταν η επιθυμία δεν έβλεπε μπροστά του, αν ορμούσε σε γυναίκα ή άντρα, αγόρι ή κορίτσι, δικό του ή του γείτονα, της διπλανής σπηλιάς.
Μια στιγμή. Για να ξέρουμε τι λέμε. Ναι μεν λόγω της τεράστιας δημοσιότητας το αίσχος της σεξουαλικής βίας αναδεικνύεται και φωτίζεται τόσο ωμά για πρώτη φορά στην Ελλάδα πραγματικά μαζικά, αλλά τα ΜΜΕ κάνουν το δικό τους παιχνίδι. Για πάρτη τους δουλεύουν την εν λόγω εργολαβία.
Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις όπου δημοσιογράφοι πιάνουν το στυλό ή το πληκτρολόγιο και εννοούν αυτό που κάνουν, δηλαδή στηρίζουν τα θύματα και ξεβρακώνουν τους θύτες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα ΜΜΕ στην πραγματικότητα ενεργούν στη λογική ό,τι αρπάξουμε. Μη μείνουμε πίσω. Μη φανεί ότι χαρίζουμε κάστανα. Είμαστε κι εμείς εδώ στη σταυροφορία την κοινωνική και δημοσιογραφική.
Διαβαστε ακομα: