Ανοίγουμε το βιβλίο της παραϊστορίας στον Παναθηναϊκό. Και διαβάζουμε αυτά που δεν γράφτηκαν ποτέ. Έτσι συμβαίνει. Κάποια αληθινά γεγονότα τα τρώει το σκοτάδι, είτε διότι ουδείς τολμάει να τα πλησιάσει, είτε συμφέρει σ’ όλους να τα θάβουν μέσα σε μαρμάρινο τάφο.
Το 1979 ο πατριάρχης του Παναθηναϊκού έχει συμφωνήσει με τον Γιαννακόπουλο να ανοίξει αυτός το μαγαζί Ποδόσφαιρο με το όνομα του συλλόγου. Να γίνουν μεγαλομέτοχοι της ΠΑΕ οι αδελφοί Παύλος και Θανάσης. Η δουλειά χάλασε διότι άλλαξαν γραμμή δυο άτομα μέσα στο συμβούλιο του Ερασιτέχνη. Το πράμα ήρθε τούμπα και, τελικά, το βαρδινογιαννέικο ανέλαβε να συστήσει την ανώνυμη εταιρεία Παναθηναϊκός.
Γιατί, όμως, ο πατριάρχης ήθελε τα δυο αδέλφια; Επειδή θαρρούσε πως θα τους έφερνε βόλτα τους Γιαννακόπουλους αν αυτοί γίνουν αφεντικά στην ΠΑΕ. Και ο ίδιος ο Νικολαίδης θα διατηρούσε την εξουσία του στον μεγάλο σύλλογο. Θανάσιμο πλήγμα στο προσωπικό του γόητρο και ήττα διοικητική πρωτοφανής ήταν για τον πατριάρχη, τότε αναμφισβήτητο ηγέτη και πρόεδρο του Παναθηναϊκού, το γεγονός ότι τον πούλησαν σύμβουλοι. Ότι τον άδειασαν με συνέπεια να μην υλοποιηθεί η συμφωνία με τους φαρμακέμπορους.
Κατάρα έδωσε ο πατριάρχης από το καλοκαίρι του 1979. Και η κατάρα έπιασε. Και ισχύει μέχρι σήμερα. Να μην μπει ποτέ ο Ερασιτέχνης κάτω από την ΠΑΕ. Αυτή ήταν η κατάρα του Απόστολου Νικολαίδη. Να εξαρτάται πάντα στους αιώνες η ΠΑΕ από τον Ερασιτέχνη. Κι αυτή την κατάρα την έχουν για ευχή οι παντοτινοί πατριαρχιακοί, οι τότε και τα παιδιά τους. Να, γιατί όταν ανακοινώθηκε με ομοβροντίες κανονιών και ανυψώσεις λαβάρων η ιστορική συμφωνία Ερασιτέχνη και ΠΑΕ για το νέο γήπεδο, θυμήθηκαν την κατάρα Νικολαίδη οι απόγονοι των πατριαρχικών. Απέστειλαν μαντάτο νομικά οπλισμένο, ότι στο θέμα γήπεδο έχει λόγο ο Ερασιτέχνης, ΜΟΝΟ ο Ερασιτέχνης, και είναι αδιάφορο το τι λέει ο κάθε Μπακογιάννης και η ΠΑΕ του κάθε Αλαφούζου.
Πρόεδρος του Ερασιτέχνη σήμερα είναι ο γιος του μακαρίτη Μαλακατέ. Ενός παναθηναϊκάνθρωπου. Πατριαρχικού που την κατάλληλη στιγμή στάθηκε στην πλευρά του Βαρδινογιάννη, βεβαίως για το καλό του συλλόγου, αλλά κόντρα στον Νικολαίδη. Αυτό που φέρεται να συμφώνησε ο υιός Μαλακατέ, για την παραχώρηση της Λεωφόρου δεν ισχύει. Γιατί κρατάει ακόμα η κατάρα του πατριάρχη. Γιατί δεν προβλέπεται στη δήθεν ιστορική Συμφωνία ότι ο Ερασιτέχνης, ως ιδιοκτήτης της Λεωφόρου, είναι εκείνος που ορίζει τους όρους κάθε συμφωνίας με κυβέρνηση, δήμο κα ΠΑΕ.
Ποια ιστορική Συμφωνία, όταν Ερασιτέχνης και ΠΑΕ δεν είναι στην ίδια πλευρά; Ο μεν Ερασιτέχνης δίνει γήπεδο για να πάρει γήπεδο, η δε ΠΑΕ δίνει ΤΙΠΟΤΑ για να μισθώνει γήπεδο με τους δικούς της οικονομικούς όρους.
Διαβαστε ακομα: