Δεν ησύχαζε ένας παλιόφιλος δημοσιογράφος αν δεν έβρισκε τους στίχους που, όπως είπε η κυρία Νατάσσα Θεοδωρίδου, στο τελευταίο της τραγούδι έγραψε Βαγγέλης Μαρινάκης. Όλα τα ΜΜΕ το ‘ριξαν στο ξεπατίκωμα, αντέγραψαν την απίστευτη είδηση, αλλά κανένα δεν έκανε τον κόπο να ψάξει να βρει το ποιητικό αριστούργημα του εφοπλιστή.
Πεθαίνει ένας ηθοποιός και τα μέσα το μαθαίνουν μόνο κι όταν δημοσιοποιήσει το γεγονός ο Σπύρος Μπιμπίλας. Το ρεπορτάζ πέθανε. Είδηση είναι μόνο ό,τι ανακοινώνουν τα κόμματα. Τι λέει η κυβέρνηση, τι η αντιπολίτευση. Είναι δυνατόν να δημοσιεύουν, μάλλον να αναδημοσιεύουν τι είπε η κυρία Θεοδωρίδου και κανένας να μη φροντίσει να παρουσιάσει στο κοινό το ”σώμα του εγκλήματος”;
Ιδού, τι γέννησε ο στιχουργικός οίστρος του Μαρινάκη, ο οποίος απ΄ ό,τι έμαθα το’ χε απωθημένο κρυφό το μεράκι του με την ποίηση. Αν δεν γινόταν εφοπλιστής θα ασχολείτο σοβαρά και συστηματικά με τη μουσική. Θα έγραφε τραγούδια, δηλαδή. Οι στίχοι στο άσμα Έξαψη
Στο μυαλό στο κορμί στις απόκρυφες στιγμές
Και στη χαμένη λογική
Στο φιλί σου στην αγκαλιά σου
Στην κατάρα και ευχή
Θα καούμε όλοι μαζί.
Έξαψη παντού όταν σε βλέπω
Γίνεσαι αθόρυβη κραυγή
Θα είναι ο έρωτας πνοή
Κλείνει ο κύκλος μια ζωή
Και όλα αρχίζουν πάλι από την αρχή.
Έξαψη παντού όταν σε βλέπω
Γίνεσαι αθόρυβη κραυγή.